Οταν απεργούν οι εκατομμυριούχοι

Αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι ήδη πολύ διδακτικό. Σε σημείο που πρέπει να το παρακολουθήσουν κι εκείνοι που δεν ενδιαφέρονται για το ποδόσφαιρο, όπως οι γυναίκες (όχι όλες), οι διανοούμενοι (τέλος πάντων, αρκετοί από αυτούς) και κάτι περίεργοι. Πάρτε, για παράδειγμα, τη δύση της Ευρώπης. Οι εθνικές ομάδες της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Δανίας, οσονούπω της Αγγλίας, εντάξει και της Ελλάδας, έχουν ήδη βγει νοκ άουτ, ενώ θριαμβευτικά προχωρούν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα- και, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η Γερμανία (άλλωστε το ποδόσφαιρο είναι ως γνωστόν το άθλημα όπου αγωνίζονται έντεκα και νικούν πάντα οι Γερμανοί). Τι καλύτερο συμβολισμό θα χρειαζόταν κανείς για τα νέα κέντρα εξουσίας στον πλανήτη;

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση της Γαλλίας. Δεν υπήρξε πολιτικός ή δημοσιογράφος που να μη συνέδεσε τον ποδοσφαιρικό εξευτελισμό των Βleus (που θα έπρεπε να ονομάζονται ορθότερα Βlanc-noir-beur, λευκοί-μαύροι-βορειοαφρικανοί) με τη γενικότερη κατάσταση της χώρας. Η Μοντ έκανε παραλληλισμό ανάμεσα σ΄ αυτή την «περίεργη ήττα» και τα γεγονότα του 1940. Ο πρώην ηγέτης των σοσιαλιστών Φρανσουά Ολλάντ δήλωσε ότι το φιάσκο της Νότιας Αφρικής «αποκαλύπτει τις υπερβολές της γαλλικής κοινωνίας: χρήμα και ατομισμός». Οι λέξεις «λιποτάκτες» και «στασιαστές» έδωσαν και πήραν. Ο Εκόνομιστ, σχολιάζοντας την ανταρσία των γάλλων παικτών, θυμήθηκε τη Ζακερί, την εξέγερση των γάλλων χωρικών εναντίον των ευγενών το 1358 (ανάλογες ιστορικές αναφορές είχαν γίνει και για μας, στη διάρκεια του περιβόητου Δεκέμβρη). Και ο Ρότζερ Κόεν των Νιου Γιορκ Τάιμς εκθειάζει τη σχετική αφέλεια, τους σχετικά χαμηλούς μισθούς και τον σχετικά συμπαθή προπονητή της εθνικής ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οσο για το Εθνικό Μέτωπο των Λεπέν, πραγματικά ξεσάλωσε. Αυτή τη φορά όμως οι ακροδεξιοί δεν ήταν μόνοι. Τον αποτροπιασμό του για την απροθυμία πολλών παικτών να τραγουδήσουν τη Μασσαλιώτιδα εξέφρασε και ο ίδιος ο υπουργός Παιδείας. «Μα διάβασα τον εθνικό ύμνο με προσοχή, και δεν μπορώ να πω ότι η φράση ΄΄Πολίτες, στα όπλα! ΄΄ με αντιπροσωπεύει», είπε κάποτε ο αριστερός αμυντικός Ερίκ Αμπιντάλ, με γονείς από τη Μαρτινίκα, που ασπάστηκε το Ισλάμ όταν γνώρισε την αλγερινής καταγωγής μέλλουσα γυναίκα του. Αυτό είναι ακριβώς το πρόβλημα: η Γαλλία είναι εκτός κλίματος. Επαναπαυμένη στις παλιές δόξες της, αδυνατεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης. Κι έτσι, για πρώτη φορά στην ιστορία, έφτασαν οι εκατομμυριούχοι να κατεβούν σε απεργία...