Γερμανικά παράδοξα
Η επιτυχία της Άγγελα Μέρκελ οφείλεται στο ότι ακολουθεί μια σοσιαλδημοκρατική πολιτική, έλεγε προχθές ο Γκίντερ Γκρας στηΡεπούμπλικα. Τελικά, αυτή η εκλογική αναμέτρηση ήταν η αποθέωση των παραδόξων.
Παράδοξο πρώτο: η πολιτικός που πανηγύριζε χθες για την εκλογική της νίκη είχε μόλις οδηγήσει το κόμμα της στο χειρότερο ποσοστό της τελευταίας 60ετίας. Η Άγγελα Μέρκελ, που μέχρι τώρα κυβερνούσε χωρίς να έχει ιδιαίτερες τριβές με τους Σοσιαλδημοκράτες εταίρους της, θα δέχεται την επόμενη τετραετία τριπλή πίεση. Από τους Ελεύθερους Δημοκράτες, που θα ζητούν μείωση της φορολογίας, συρρίκνωση του κράτους και διευκόλυνση των απολύσεων. Από τους Χριστιανοκοινωνιστές, που θα αντιδρούν σε οποιοδήποτε άνοιγμα στον κοινωνικό τομέα. Και από μια σκληρή αντιπολίτευση Σοσιαλδημοκρατών, νεοκομμουνιστών και Πρασίνων. Η καγκελάριος μπορεί επιτέλους να σχηματίσει τον συνασπισμό που ήθελε. Αλλά γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν θα έχει πια δικαιολογίες στο θέμα της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων.
Παράδοξο δεύτερο: σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, που έπληξε ιδιαίτερα τη γερμανική οικονομία, ο μεγαλύτερος νικητής των εκλογών είναι το κόμμα με τις πιο προχωρημένες νεοφιλελεύθερες θέσεις. Η νίκη του Γκίντο Βεστερβέλε οφείλεται ασφαλώς σε έναν βαθμό στο ότι ΔΕΝ μετείχε την τελευταία τετραετία στον κυβερνητικό συνασπισμό. Μεγάλο ρόλο παίζει χωρίς αμφιβολία και η προσωπικότητά του. Όπως και να το κάνουμε, όμως, η εκτίναξη του FDΡ κοντά στο 15% αντανακλά κι έναν κάποιο μαζοχισμό των Γερμανών. Πονάμε, αλλά μας αρέσει.
Παράδοξο τρίτο: ο μεγάλος ηττημένος των εκλογών μπορεί να ηγηθεί της πολυπόθητης ενότητας της Αριστεράς. Όσο μετείχαν στην κυβέρνηση, οι Σοσιαλδημοκράτες ήταν αναγκασμένοι να αποκλείουν τη συνεργασία με το κόμμα της Αριστεράς σε εθνικό επίπεδο. Τώρα που περνούν στην αντιπολίτευση μπορούν σιγά σιγά να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Το πρώτο τους μέλημα, πάντως, θα είναι να βρουν τον διάδοχο του Φραντς Μιντερφέρινγκ, που αναμένεται να παραιτηθεί από την προεδρία του κόμματος. Θα είναι ο δήμαρχος του Βερολίνου, ο δηλωμένος ομοφυλόφιλος Κλάους Βόβερεϊτ; Η 39χρονη Αντρέα Νάλες, επικεφαλής της αριστερής πτέρυγας;
Παράδοξο τέταρτο: οι Πράσινοι πέτυχαν το καλύτερο ποσοστό της ιστορίας τους, αλλά η ατμόσφαιρα που επικρατούσε την Κυριακή το βράδυ στα γραφεία τους θύμιζε κηδεία. «Αισθάνομαι πικρία», είπε η μία από τους δύο αρχηγούς του κόμματος, η Κλάουντια Ροτ. Ο λόγος ήταν ότι το κόμμα απέτυχε και στους δύο στόχους που είχε θέσει: να εμποδίσει τη συγκρότηση μιας συντηρητικής κυβέρνησης και να γίνει το τρίτο κόμμα στο Κοινοβούλιο. Όπως επισημαίνει το Σπίγκελ, οι Πράσινοι θα αναζητήσουν τα επόμενα χρόνια μια στρατηγική για την επιστροφή τους στην κυβέρνηση. Εκτός κι αν κάποια στελέχη τους ανταποκριθούν από τώρα σε κάποια ανοίγματα της Μέρκελ. Η συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων στο Αμβούργο μπορεί να δείξει τον δρόμο.
posted by Μιχάλης Μητσός @ 8:06 μ.μ.
24 comments
24 Comments:
Πολύ διαφωτιστική η συνόψιση της κατάστασης. Με τον όρο Χριστιανοσοσιαλιστές εννοείς υποθέτω τη Χριστιανοκοινωνική Ένωση (οπότε μάλλον ατυχής η απόδοση) - ή είναι άλλο πράγμα;
Εξάλλου τρώγονται διαβάζω στις διαπραγματεύσεις (η CSU θέλει υποτίθεται ν'αποφύγει το καπέλωμα από τη Μέρκελ στις συνενοήσεις με το FDP) αλλά υποθέτω θα τα βρούνε όπως γίνεται πάντα.
...Με τις σημειώσεις σου για την Κίνα όμως, τι θα γίνει αγαπητέ; Δε μας έγραψες τίποτα εδώ, νομίζω οτι οφείλεις να βγάλεις κάτι πιό "βαρύ" - κανένα πολυσέλιδο σε περιοδικό, ή ακόμη καλύτερα, ένα βιβλιαράκι!
Όπως και να το κάνουμε, όμως, η εκτίναξη του FDΡ κοντά στο 15% αντανακλά κι έναν κάποιο μαζοχισμό των Γερμανών. Πονάμε, αλλά μας αρέσει.
Αυτές τις μαλακιούλες να μη γράφατε ορισμένοι, τί ωραία που θα ήταν! Ποιοτική κρίση της ψήφου των πολιτών! Νοστάλγησες τα κνιτάκια του ΕΜΠ, Μισέλ;
Eχεις απόλυτο δίκιο Μαυροπρόβατε, μου ξέφυγε η λέξη, Χριστιανοκοινωνιστές είναι το σωστό, θα πάω και θα το διορθώσω ήδη.
Σε ό,τι αφορά την Κίνα, έχεις δίκιο κι εδώ. Εγραψα δύο κομμάτια στην εφημερίδα, τα οποία δεν πέρασα εδώ, μάλλον γιατί βαρυόμουν ή γιατί δεν τα βρήκα πολύ αξιόλογα. Θα μπορούσα, βέβαια, να τα περάσω τώρα. Αυτό που θα θέλαμε να κάνουμε με τον Δημήτρη Χαντζόπουλο (τον σκιτσογράφο, με τον οποίο ήμασταν μαζί στην Κίνα) είναι ένα πρωτότυπο πολυσέλιδο στον Ταχυδρόμο, θα δούμε αν θα κάτσει.
Μμμ, πάλι με τα Κνιτάκια του ΕΜΠ ασχολείσαι Αθήναιε. Κάτι μου θυμίζει αυτή η μέθοδος, αλλά δεν θα το πω γιατί είσαι και ευαίσθητη. Να θυμίσω απλώς - αν και δεν νομίζω ότι το ξέχασες - ότι με τα "Κνιτάκια" πλακωνόμουν στο ΕΜΠ.
Επί της ουσίας τώρα. Ο θρίαμβος ενός νεοφιλελεύθερου σε εποχή κρίσης αποτελεί ένα παράδοξο που έχει επισημανθεί στον παγκόσμιο Τύπο (βλέπε, για παράδειγμα, κύριο άρθρο στη Λιμπερασιόν την επομένη των εκλογών). Εγώ αναζήτησα μια ψυχαναλυτική - θα μπορούσες να τη χαρακτηρίσεις και σεξουαλική - εξήγηση. Αλλοίμονο κι αν ξεπετούσαμε κάθε εκλογική αναμέτρηση λέγοντας ότι "ο λαός έχει πάντα δίκιο"!
Έχω κι εγώ τις εμμονές μου. :-) Δεν μπορώ να θυμάμαι αν πλακωνόσουν στο ΕΜΠ, cheri γιατί δεν είχα γεννηθεί τότε. Ωστόσο, είμαι σίγουρη γιαυτό, δεν χρειάζεται να το πεις καν.
Τρελαίνομαι όταν ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ μου επικαλείσαι τη Λιμπερασιόν; Έλεος, ΕΛΕΟΣ! Λυπήσου με και είμαι ένα χρόνο πριν την επικίνδυνη ηλικία για έμφραγμα! Τί μας λέει η Λιμπερασιόν! Σοβαρά; Στην ψήφο δεν αποτυπώνεται το δίκιο και το άδικο (που είναι γελοίες έννοιες αλλά να μην μπούμε πάλι σ'αυτή τη συζήτηση) αλλά η βούληση της πλειοψηφίας σε δεδομένη στιγμή στο χώρο και τον τόπο. Εγώ που ανήκω στην τραγική μειοψηφία, με ζορίζει αλλά δεν πρόκεται ποτέ να πω ( που έχω και βρωμόστομα) ότι η ψήφος δείχνει την ύπαρξη κάποιας μαζικής νεύρωσης αν και... τώρα που το σκέφτομαι... η ψήφος στο Γιωργάκη αποτυπώνει τόσο μα τόσο τέλεια την ασεξουέλ εποχή που ζούμε...
Τώρα που δεν κατεβαίνει η Συμμαχία να δω τί θα ψηφίσεις... Έλα... Ψήφισε κι εσύ ΝΔ. Στήριξέ με έμπρακτα σ'αυτή τη δύσκολη απόφαση. Στάσου πλάϊ μου, Μισέλ.
What are friends for, otherwise.
Υ.Γ. Εδώ έπεισα το Μαύρο Πρόβατο να ψηφίσει ΝΔ.
Ενώ η ψήφος στον Κωστάκη είναι οργασμική, έτσι Αθήναιε;
Λοιπόν, θα κάνουμε μια συμφωνία. Αν ο Μαυροπρόβατος σε επιβεβαιώσει και δηλώσει εδώ δημοσίως ότι θα ψηφίσει ΝΔ, θα ψηφίσω κι εγώ!
Αλλά δεν θέλω χάκερς σαν εκείνους της Κατσέλη, έτσι;
Δεν το λέω εγώ, Μιχάλη, οι έρευνες για τη σεξουαλικότητα μιλούν γιαυτά. Τις επιβεβαιώνω. Μπορεί οι δεξιοί να μην είναι τα πιο έξυπνα παλικάρια αλλά δεν παίζονται σ'αυτόν τον τομέα.
Και να μου το δηλώσετε δεν σας πιστεύω: η αριστερά φημίζεται για την αναξιοπιστία της. :-P
Για μίλησέ μου λίγο γι'αυτές τις έρευνες, Αθήναιε, μ'ενδιαφέρει. Ως τώρα νόμιζα ότι έκανες πλάκα.
Πλάκα; Είναι η ετήσια έρευνα του Playboy για τη σεξουαλικότητα των Ελλήνων η οποία συνοψίζεται στο εξής: "Όσο πιο δεξιά, τόσο πιο γερά!" Επίσης οι δεξιοί εκτός από πιο ενεργοί είναι πιο ανοιχτοί σε πειραματισμους, οι δε αυτοπροσδιοριζόμενοι ως ακροδεξιοί, οι πιο κίνκυ από όλους.
Εσύ λοιπόν που ερμηνεύεις εκλογικά αποτελέσματα...ψυχολογικά, μήπως έχεις καμια ερμηνεία και γιαυτό ή απλά το έγραψες στο πλαίσιο της γραμμής της εφημερίδας σου;
Δλδ όσοι επιλέγουν τη φιλελεύθερη ιδεολογία ως τρόπο εξόδου από την κρίση είναι επειδή πάσχουν από κάποιο είδος σεξουαλικής διαστροφής, αυτό μας λες.
Τόσο συντηρητικοί είστε οι αριστεροί που πιστεύετε ότι υπάρχουν σεξουαλικές διαστροφές ότι υπάρχουν πρακτικές "που δεν είναι σωστό να τις κάνεις".
Αυτή είναι και η αντιμετώπιση της πολιτικής από την αριστερά: η δαιμονοποίηση του αντίπαλου επί ηθικής βάσης.
Παρ'όλα αυτά σ'αγαπώ. :-)
Μα τι τρικυμία εν κρανίω είναι αυτή, βρε Αθήναιε; Κι εσύ, σύντροφε Μαυροπρόβατε, γιατί σωπαίνεις και μ'αφήνεις μόνο μου;
Ναι, βρίσε με κιόλας. Επειδή δεν μπορείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα άρχισες τις βρισιές. Βέβαια, το προτιμώ από το άλλο που κάνεις: την κλάψα. :-*
Πες μας ότι αυτή τη στιγμή γράφεις άλλο ένα υπέροχο άρθρο για τη Μέρκελ όπως το προχθεσινό και όχι για την υπόθεση Πολάνκσι. Τί λέει η Λιμπερασιόν επ'αυτού, αλήθεια; Κάτσε να πάω να δω.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
(τώρα βρήκα χρόνο να περάσω μια βόλτα,... και είδα όλο αυτό :-)) )
Λοιπόν, Μιχάλη, πρόκειται για προβοκάτσια, σε απάντηση, είναι αλήθεια, μιας τόσο δα μικρούλας που υποκίνησα στον Α., σχολιάζοντας στο μπλογκι του οτι στοιχημάτιζα οτι θα ψηφίσει... Βορίδη - αλλά δεν κατεβαίνει στην περιφέρειά της.
Επωφελούμαι να μεταφέρω τη διαπίστωσή μου - από τα ενθουσιώδη μηνυματάκια του στο τουίττερ - οτι όχι μόνο θα ψηφίσει ΝΔ, αλλά ήταν και ενθουσιασμένος με την απόδοση του ΚΚ στο ντεμπά!! Ψυχολογικοί οι μηχανισμοί, φαντάζομαι, που έχουν να κάνουν με τη νιότη, εκείνον τον ενθουσιασμό της δημόσιας δράσης έστω και μέσα στο δαπίτικο κατημά...
Εκεί που είναι ν'απορεί κανείς, είναι πώς αυτοί οι μηχανισμοί της βαθιάς μνήμης μπορούν ν'αλλοιωθούν στον adorable, από τον Τύπο τύπου Πλαίη Μπόυ, Τύπο που ξέρει πολύ καλά οτι το (δεξιό μέχρι τελευταίας ρανίδας της υπάρξεως) κοινό του περιοδικού έχει τόσο ανάγκη να διαβάσει εκεί οτι ξεσκίζει, ώστε να συνεχίσει να βρίσκει χρησιμότητα στην αγορά νέων τευχών ;-)
-Όσο για μένα, τόσες φορές δεν έχω ξεκαθαρίσει οτι 1) θεωρώ τον καπιταλισμό ζυγό της ανθρωπότητας
2) στις εκλογές συνήθως (και τώρα, με τους υπάρχοντες πολιτικούς συσχετισμούς) δεν κρίνεται τίποτα σπουδαίο
;;
Και αυτή τη φορά θα ψηφίσω (με δελέασε η ίζυ τζετ, δε θα ερχόμουν...) κομμουνιστική αριστερά λοιπόν - συγκεκριμένα, ΚΚΕ.
Τι ωραία που τα έλεγες, βρε σύντροφε - μέχρι την τελευταία φράση. Ειλικρινά, δεν ξέρω τι θα διάλεγα αν ήμουν με το πιστόλι στον κρόταφο: Αθήναιο ή Μαυροπρόβατο, Καραμανλή ή Παπαρρήγα; Αρνούμαι το δίλημμα, παιδιά, τραβήξτε τη σκανδάλη.
Ήρθε και μου έκανε το μπλογκ αιδοίο, με το συμπάθειο, και μετά μιλάει για μικρούλα προβοκάτσια! Μαύρο Πρόβατο, εργάζομαι για την επιτυχή έκβαση της εκστρατείας και βέβαια εκείνο το βράδυ έδωσε ρέστα, ο πρόεδρος που να δεις αύριο τί θα γίνει.
Πάντως, αν έρθεις από το Παρίσι για να ψηφίσεις ΚΚΕ τότε μιλάμε για τον ορισμό της χαμένης ψήφου! Η ψήφος του Μιχάλη, από την άλλη αποτελεί την επιτομή της θλιβερής ψήφου.
Σε κάθε περίπτωση, αν τελικά έρθεις Αθήνα ας πιούμε ένα κρασί εν τρουά, έχω να δω τον Μιχάλη από τότε που ηταν 48 ετών.
Και πού ξέρεις εσύ τι θα ψηφίσω, Αθήναιε; Πάλι υποθέσεις κάνεις;
Καλό μήνα σε όλους...
Πολύ ευχάριστη η συζήτησή σας. Βασανίζομαι όμως που όλο και πιο πολύ συνειδητοποιώ ότι όλες οι κυρίες που αγαπάω να διαβάζω και να ακούω είναι δεξιές! Το σύνδρομο της Μαρίας Αντουανέτας το λέει μια πολύ καλή μου φίλη που με τεχνάσματα πάει να με παρασύρει στο απέραντο γαλάζιο, την ελίτ όπως την λέει! (φρου φρου κι αρώματα).
Τόσο πιασάρικη προπαγάνδα κάνει το Playboy? Να το προωθήσουμε σε πιο Social ιδεολογίες! :-P
Μου αρέσει το σύνδρομο της Μαρίας Αντουανέτας. Θα σας κάνω quote αν και το πιο ωραίο μου το είπε σήμερα ένας κοινός φίλος του Μιχάλη και δικός μου, εκδότης: "Δεν είστε Δεξιά. Είστε εκκεντρική".
Ωστε σας μιλά στον πληθυντικό, Αθήναιε, ο κοινός μας φίλος, ο εκδότης; Μήπως να το καθιερώσουμε κι εδώ;
Μάλλον δεν θυμάστε την πρώτη μας στιχομυθία έβερ, που μου απευθύνατε το λόγο μ'ενα λαϊκό ενικό για να εισπράξετε ένα παγωμένο πληθυντικό και να το σχολιάσετε στη συνέχεια και αμήχανα. Φυσικά πληθυντικός, αγαπητέ. Από σήμερα. Από τώρα.
OK. Promise. Στο μεταξύ έχουμε προχωρήσει δύο μέρες.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αθήναιε, ακόμα το κανονίζουμε εκείνο το κρασί :-)
(Θα δώσω σήμα, αλλά δε σας βλέπω ν'αδειάζετε...)
Μιχάλη, χρόνια πολλά (για σήμερα
;-) )
Δημοσίευση σχολίου
<< Home