Το δίλημμα του Νετανυάχου

Δύσκολα τα πράγματα για τον «Μπίμπι», καθώς έχει να κάνει μια δύσκολη επιλογή ανάμεσα στον Αμερικανό φίλο και την πρωθυπουργία. Και τα δύο δεν μπορεί να τα έχει.

Όταν ο Ντάνιελ Λάντεσμπεργκ αναφέρεται στον Αμερικανό πρόεδρο, χρησιμοποιεί μόνο το μεσαίο του όνομα: Χουσεΐν. Και βεβαιώνει πως όσες πιέσεις κι αν ασκήσει ο «Χουσεΐν», όσες απειλές κι αν εκτοξεύσει, εκείνος το σπίτι του στον οικισμό Μαόζ Εστέρ θα το τελειώσει. Και μάλιστα γρήγορα, θέλει να είναι έτοιμο στον γάμο του. Θα το είχε τελειώσει ήδη αν ο στρατός δεν είχε στείλει πριν από δύο εβδομάδες τις μπουλντόζες για να γκρεμίσουν όλα τα παράνομα κτίσματα του οικισμού, που βρίσκεται βαθιά στη Δυτική Όχθη. Οι έποικοι έφυγαν, κι ύστερα από λίγες ώρες ξαναγύρισαν κι άρχισαν πάλι να κτίζουν. «Αυτή η γη είναι δική μας, ανήκει στον λαό του Ισραήλ», λέει ο 20χρονος έποικος. «Θα συνεχίσουμε να κτίζουμε σε όλα τα δυνατά σημεία». Ο αριθμός των εποίκων αυξάνεται διαρκώς από τότε που το Ισραήλ κατέλαβε τα παλαιστινιακά εδάφη, το 1967. Σύμφωνα με τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, οι έποικοι φτάνουν σήμερα τους 480.000

και έχουν υπερδιπλασιαστεί από τότε που υπογράφηκαν οι συνθήκες του Όσλο, το 1993. Οι περισσότεροι ζουν σε μεγάλους οικισμούς, τους οποίους το Ισραήλ αρνείται να διαλύσει, ενώ μια μικρή μειοψηφία ζει στους λεγόμενους «σταθμούς», που συχνά δεν είναι τίποτα περισσότερο από τροχόσπιτα και καλύβες. Εδώ στέλνει η κυβέρνηση κάθε τόσο τις μπουλντόζες, θέλοντας να δείξει ότι εφαρμόζει τον νόμο. Αλλά έχει να αντιμετωπίσει μια νέα γενιά εποίκων, όπως είναι ο Λάντεσμπεργκ, που είναι πιο δυναμικοί από τους πατεράδες τους και δεν διστάζουν να τα βάλουν με το ισραηλινό κράτος. Όπως δεν διστάζουν βέβαια να επιτίθενται κάθε τόσο και στους Παλαιστινίους, καίγοντας τις ελιές τους και καταστρέφοντας τη γη τους.

Οι έποικοι δεν είναι οι μόνοι στο Ισραήλ που τα έχουν με τον Ομπάμα. Ακόμη και ο Μπένι Μόρις, που ανήκει στο κίνημα των λεγόμενων «νέων ιστορικών», εκφράζει τη λύπη του γιατί ο σημερινός Αμερικανός πρόεδρος δεν έχει το Ισραήλ στην καρδιά του, όπως το είχαν οι Μπους και ο Κλίντον. «Ο Ομπάμα δεν έχει κανέναν πολιτιστικό δεσμό με το Ισραήλ», λέει σε συνέντευξή του στην Κοριέρε ντέλα Σέρα. «Σήμερα ζητά το πάγωμα των οικισμών. Αν όμως ο Νετανυάχου δεχθεί κάτι τέτοιο, η κυβέρνησή του θα πέσει την ίδια μέρα. Επιπλέον, ο Ομπάμα δείχνει διατεθειμένος να κάνει ειρήνη με το Ισλάμ ακόμη και στις πλάτες του Ισραήλ. Αλλά πρέπει να προσέξει: αν η στιγμή και ο τόνος που διάλεξε αποδειχθούν λανθασμένα, η αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών θα καταρρεύσει. Και τότε, αντίο εκκένωση των οικισμών, αντίο ειρηνική λύση με το Ιράν».

Με άλλα λόγια: μη μας πιέζετε γιατί μπορεί να εκτοξεύσουμε και κανέναν πύραυλο. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ χρησιμοποιεί αυτή τη γλώσσα.