School is money
Τώρα που η Χίλαρι τα κατάφερε, η κυβέρνηση σχηματίστηκε και οι οπαδοί που προβλέπεται να απογοητευτούν τρεις ημέρες μετά την ανάληψη της εξουσίας συγκροτούν την «Ταξιαρχία της 23 του Γενάρη», ας δούμε ένα παράπλευρο ζήτημα που αξίζει την προσοχή μας.
Αυτό που ενδιέφερε τη Μισέλ Ομπάμα περισσότερο κι από τη σύνθεση της επόμενης αμερικανικής κυβέρνησης, ήταν να βρει ένα σχολείο στην Ουάσιγκτον για τα κορίτσια. Έψαξε, ρώτησε και κατέληξε στο Sidwell Friends, που θεωρείται το «Χάρβαρντ» των σχολείων της πρωτεύουσας. Εκεί σπούδασε η Τσέλσι, εκεί στέλνουν τα παιδιά τους αστέρια των μίντια όπως ο Τζορτζ Στεφανόπουλος και ο Μπομπ Γούντγουορντ. Τα ετήσια δίδακτρα για τη Σάσα θα είναι 28.442 δολάρια και για τη Μάλια 29.442 δολάρια. Σύνολο, κάπου 45.000 ευρώ για τα δύο κορίτσια.
Δεν είναι και λίγα- ούτε η οικογένεια Ομπάμα όμως είναι φτωχή. Αυτός που απογοητεύτηκε πάντως περισσότερο από την επιλογή του σχολείου είναι ο 38χρονος δήμαρχος της Ουάσιγκτον Άντριαν Φέντι, παιδί μεικτού γάμου όπως ο Ομπάμα, που έχει βαλθεί να μεταρρυθμίσει το χρεοκοπημένο σχολικό σύστημα της πόλης. Όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του, τον Ιούνιο του 2007, τα σχολεία της Ουάσιγκτον ήταν τελευταία σε όλη την Αμερική στον τομέα των μαθηματικών και προτελευταία στην ανάγνωση. Μόλις 9% των μαθητών κατέληγε να πάρει δίπλωμα πανεπιστημίου. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο δήμαρχος ήταν να τοποθετήσει υπεύθυνη για την εκπαίδευση την 37χρονη Μισέλ Ρίι, η οποία έδιωξε όλους τους διεφθαρμένους διευθυντές και δασκάλους, και έκλεισε 23 σχολεία που έπασχαν από χρόνια αναποτελεσματικότητα. Η Ρίι, που είναι κόρη Νοτιοκορεατών μεταναστών, διαπραγματεύεται αυτή την περίοδο ένα σύστημα πληρωμής, σύμφωνα με το οποίο θα διπλασιάζεται ο μισθός όσων εκπαιδευτικών δέχονται να παραιτηθούν από την ασφάλεια της μονιμότητας.
Η πιο σημαντική πρωτοβουλία όμως, την οποία περιγράφει η ανταποκρίτρια της Μοντ, στηρίζεται σε μια ιδέα ενός τρίτου προσώπου, του 30χρονου Ρόλαντ Φράιερ, ο οποίος πέρασε τα νιάτα του σε ένα εργαστήριο παρασκευής κρακ στη Φλόριντα, είδε ένα μέρος της οικογένειάς του να καταλήγει στη φυλακή και, παρά ταύτα, έφτασε να γίνει ο νεώτερος (και ο πρώτος Αφροαμερικανός) καθηγητής Οικονομικών στο Χάρβαρντ. Η ιδέα, που εφαρμόζεται ήδη στη Νέα Υόρκη και το Σικάγο, συνίσταται στην παροχή οικονομικών κινήτρων προς τους μαθητές. Όσοι φτάνουν στο σχολείο στην ώρα τους, κάνουν καθημερινά τα μαθήματά τους και παίρνουν καλούς βαθμούς, εισπράττουν μηνιαίο πριμ ώς 100 δολάρια. Τα χρήματα κατατίθενται κατευθείαν στην τράπεζα και τα παιδιά μπορούν να τα εισπράττουν μόνα τους.
Αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί στα σχολεία της Ουάσιγκτον ένα κείμενο για συλλογή υπογραφών. Οι μαθητές δεν ζητούν να αυξηθεί το πριμ, αλλά να καθιερωθεί η 20ή Ιανουαρίου ημέρα αργίας. Η υπό διαμόρφωση ταξιαρχία δεν τους ενδιαφέρει.
posted by Μιχάλης Μητσός @ 12:38 μ.μ.
27 comments
27 Comments:
Τι λες βρε παιδί μου! Γίνονται αυτοί οι σχεδιασμοί και υλοποιούνται στο άδυτο του καπιταλισμού; Μα αυτοί ξεπέρασαν τον ευφάνταστο υπουργό μας σε ιδέες για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Κύριε Ευριπίδη μην τους ακολουθήσετε στις επιδιώξεις τους. Οι τελευταίες θέσεις στις κατατάξεις εκπαιδευτικής αποδοτικότητας μας ανήκουν δικαιωματικά.
υπάρχουν ιδέες και ιδέες καινοτόμες ή παραδοσιακές. Καλή η προσπάθεια του Κυβερνήτη, αλλά τι σχέση έχει η επιλογή του Ομπάμα όταν αυτός διαλέγει το καλύτερο σχολειό.
Εδώ μπορεί ένας πολιτικός να διαλέξει ένα σχολείο για δημαγωγικούς λόγους, είναι αλήθεια ξενίζει και ξυνίζει.
Όσοι φτάνουν στο σχολείο στην ώρα τους, κάνουν καθημερινά τα μαθήματά τους και παίρνουν καλούς βαθμούς, εισπράττουν μηνιαίο πριμ ώς 100 δολάρια.
Νομίζω οτι αν βγαίνουν στο δρόμο να πουλήσουν κρακ, θα εισπράττουν περισσότερα (το ρίσκο βέβαια είναι μεγαλύτερο, αλλά και με τους καθηγητές τους, το ίδιο συμβαίνει). Άσε που η πόρτα για το Χάρβαρντ μένει πάντα ανοιχτή...
Άσε που αν τα κονομήσουν από το κρακ, θα μπορούν να στείλουν τα δικά τους παιδιά σ'ένα σχολείο της προκοπής, σαν του Ομπάμα...
Το αληθινό ερώτημα, είναι: υπάρχει κάτι να σώσει αυτήν την κοινωνία από τη βαρβαρότητα;
Μαυροπρόβατε, είσαι αμετανόητος αριστεριστής αντιαμερικανός! Τελεία και παύλα.
Ναι υπάρχει μαυροπρόβατε.
Ένα μίγμα από πίστη στις δυνάμεις μας και εμπιστοσύνη προς τους άλλους. Αλλά το μίγμα αυτό δουλεύει μόνο για μικρά σύνολα.
Γαμάτο το άρθρο μέχρι τη μέση, μετά αρχίζει η αριστερή θρησκευτική πίστη. Καλά δεν ντρέπονται να δωροδοκούν πολίτες και να εκβιάζουν την ελεύθερή τους προαίρεση.
Βέβαια, θα μου επιτρέψετε να μην έχω εμπιστοσύνη στη δημοσιογραφο της γαλλικής εφημερίδας. Είδατε τί εντυπωσίαση την απόγονο της Μαρίας Αντουανέτας. Δεν έριξε βάρος στο γεγονός ότι ο υπεύθυνος σχολείων έκλεισε σχολεία, συγχώνευσε άλλα και υπήρχε η δυνατότητα αξιολόγησης.
Θα μου πείτε ότι εκεί δεν υπάρχει ΟΛΜΕ και κυρίως δεν υπάρχουν δημοσιογράφοι που πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία για να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των καθηγητώνε.
Αθήναιε, δεν κατάλαβες τίποτα. Για τη δική μου προσέγγιση, εννοώ, όχι για το θέμα. Ακου "αριστερή θρησκευτική πίστη"... Τι άλλο θα ακούσουμε σ'αυτό το μπλογκ;
Καλέ, δεν έλεγα για σένα. Το ξέρω πως είσαι δικός μας. Αναφερόμουν στην δημοσιογράφα του Μοντ.
Αλήθεια; Τα δικαιώματα των καθηγητώνε είναι ο λόγος της παρακμής ενός εκπαιδευτικού συστήματος; Μα τότε, ναι. Η λύση βρίσκεται στο καλό management. Θα περίμενε κανείς λιγότερο κυνισμό από εκπρόσωπους της παλιάς καλής αστικής αντίληψης.
Θα επιθυμούσα να μείνω στην ιστορία ως η εκπρόσωπος της νεοφιλελεύθερης λαίλαπας στη χώρα, μια ελληνίδα λαίδη Θάτσερ ένα πράγμα.
Θα σας απαντήσω. Ναι, όταν η ατέρμονη διεκδίκηση μη θεσμικών δικαιωμάτων γίνεται συστηματικά σε βάρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας τότε είναι αιτία ξεχαρβάλωσης του συστήματος. Πολλώ μάλλον δε όταν ο μαθητοπατερισμός έχει αποκλειστικά σκληρά κομματικό χαρακτήρα.
Το να μην κάνουν το μάνατζμεντ οι ίδιοι οι καθηγητές είναι μια σοβαρή άποψη. Αφενός ζητούν και οι ίδιοι να μην παριστάνουν τις γραμματείς στα σχολεία τους. Αφετέρου, θα του άφηνε απρόσκοπτους να ασχοληθούν με τα βιβλία τους και τα παιδιά.
Δεύτερον. Ο νεοφιλελεύθερος "κυνισμός" που εκφράζω δεν προτείνει ούτε ιδιωτικά σχολεία ούτε τίποτε όλα αυτά τα προσπερνούμε με την πρόταση για κουπόνι εκπαίδευσης. Παίρνει ο κάθε γονιός το ποσό που αντιστοιχεί στην ετήσια εκπαίδευση του παιδιού του και πηγαίνει και το δίνει στο σχολείο της προτίμησής του. Αν το σχολείο της γειτονιάς σας είναι συνεχώς κλειστό επειδή έχει γίνει πεδίο της επαναστατικής γυμναστικής του ΠΑΜΕ θα κλείσει λόγω έλλειψης πόρων.
Η πρόταση όμως αυτή έχει μια άλλη ουσιαστική σημασία. Αν είχατε αυτιστικό παιδί, για παράδειγμα, θα το δεχόσασταν αμέσως. Τα άτομα με αυτιστιμό που πηγαίνουν σχολείο, χρειάζονται υποστηρικτική διδασκαλία ή και συνοδό. Ο νόμος το προβλέπει αλλά στην πράξη δεν γίνεται. Φανταστείτε τώρα να είστε γονιός αυτιστικού, να πληρώνετε τα κέρατά σας σε φόρους και να πρέπει να πληρώνετε συν 100 Ε την ώρα στο συνοδό του παιδιού στο σχολείο. Τί θα το κάνετε; Θα το ιδρυματοποιήσετε ενώ είναι παιδί αυξημένης λειτουργικότητας; Αν όμως είχατε το κουπόνι, θα το καταθέτατε στο σχολείο που θα κάλυπτε τις ανάγκες του παιδιού σας.
Ακόμα. Στη στήλη "Διαστάσεις" μόλις πριν λίγους μήνες διαβάζαμε για τα σχολεία στη Νορβηγία που διδάσκουν ό,τι βιβλία κρίνουν αυτά σωστά.
Having said all that που λέμε και στο χωριό μου, ναι, είναι η μίζερη διεκδίκησε ψωροευρουλακίων που έχει καταστρέψει την εκπαιδευτική διαδικασία στη χώρα. Είναι η ανοχή της κοινωνίας απέναντι σε αυτή την κατάσταση. Είναι οι γονείς που δεν ενδιαφέρονται τι σκατά κάνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, όταν είναι ανοιχτό.
Αν όλες αυτές οι απόψεις και πολιτικές προτάσεις με κάνουν κυνική, τότε ευχαριστώ πολύ για το κοπλιμέντο.
Αν όλες αυτές οι απόψεις και πολιτικές προτάσεις με κάνουν κυνική
Δεν είναι αυτό... είναι αυτό.
Γιατί υποτιμάς τη νοημοσύνη μας και την αντιληπτική μας ικανότητα. Το κείμενο αυτό δεν δικαιολογεί γιατί απέτυχε το σύστημα που μάλλον το έχει ακουστά και όχι τόσο καλά. Το ότι έχουν μπει τα χρηματιστήρια στα νηπιαγωγεία δεν είναι κακό για τον πολιτισμένο κόσμο.
Ξεκολλείστε. Όταν δεν γίνεστε γραφικοί γίνεστε προσβλητικοί για το δημόσιο διάλογο. Τον ινστουχτορισμό, να τον πουλάτε στα αμφιθέατρα του ΕΜΠ που έχει πιθανότητα και να πιάσει. Εδώ δεν πολύ περνάει.
Η παρέα μπάχαλο στο κόσμο της κάνει κέφι, βρίσκεται εκτός θέματος. όπως πάντα.
Για όσους δεν κατάλαβαν, λίγη βοήθεια:
ο Αθήναιος έχει αναφέρει αρκετές φορές στα σχόλια αυτού του ιστολόγιου, οτι δεν έχει παιδιά και δε θέλει να κάνει.
Ενώ εσύ μιλάς ως πατέρας τεσσάρων παιδιών και βιοπαλαιστής που μένει στον Άγιο Παντελεήμονα...
Πάνω απ'όλα, το να μην ξέρουν γράμματα οι νέοι με βλάπτει ως εργαζόμενο. Τώρα, τα κουπόνια, τα νηπιαγωγεία στη Σοφοκλέους, όλα αυτά τα σαμπράιμ... πρέπει να σε ενημερώσω... τελείωσαν. Προσαρμόσου, Αθήναιε. Η Θάτσερ ήταν μια μορφή. Ο Αρμάνδος Δελαπατρίδης, πάλι, ήταν άλλο.
Αν κάτι πέθανε αυτό είναι το φαστιστικό κομμουνιστικό κόμμα,cheri. Βέβαια, θα θυμόμαστε για πάντα τα εγκλήματά του σε βάρος της ανθρωπότητας, όσα χρόνια και να περάσουν.
Θεωρώ σημαντικό βήμα προόδου ότι σε απασχολεί το impact της αγραμματοσύνης στην αγορά. Εμείς οι νεοφιλελεύθεροι το βλέπουμε λίγο βαθύτερα. Οι αγράμματοι εκχωρούν πανεύκολα την ελευθερία τους. Ενίοτε δε, γίνονται και κομμουνιστές.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αν κάτι πέθανε αυτό είναι το φαστιστικό κομμουνιστικό κόμμα,cheri. Βέβαια, θα θυμόμαστε για πάντα τα εγκλήματά του σε βάρος της ανθρωπότητας, όσα χρόνια και να περάσουν.
Ο μουλάς Ομάρ δε θα τά'λεγε καλύτερα - ακόμη και αυτό το τικ της άγνοιας του "φαστιστικού" θα επαναλάμβανε.
Θεωρώ σημαντικό βήμα προόδου ότι σε απασχολεί το impact της αγραμματοσύνης στην αγορά.
Δάσκαλος είμαι, στην "ανώτατη εκπαίδευση"...
Μαυροπρόβατε, δεν την κατάλαβα αυτή την επίθεση επί του προσωπικού. Ενας διάλογος μεταξύ μιας νεοφιλελεύθερης και ενός αριστεριστή έχει πάντα ενδιαφέρον, και δεν χρειάζεται να ξεφεύγει σε κακίες...
Αριστεριστής είσαι και φαίνεσαι!
:-))
Βρε Μιχάλη! Τι κουβέντες είναι αυτές που ξεστομίζεις; Αριστεριστής ο μαυροπρόβατος; Ήμαρτον! Αφού έχει περάσει όλες τις παιδικές ασθένειες.
Πως λέμε συνεπής αριστερά; Έτσι υπάρχει και συνεπής πολιτική ονοματοδοσία. ;-)
Mε κίνδυνο να καταχραστώ την υπομονή και το χώρο του νοικοκύρη.
Κυρία Αθηναίος, έκανα λάθος. Δεν είστε εκπρόσωπος της παλιάς καλής αστικής τάξης. Πιο πολύ σαν μία Κάρυ Μπράντσω μου φαίνεστε, που αντί να ασχολείται με τα Μanolo της πιάνει και άλλα θέματα. Όσο μπορώ πιο σύντομα:
Οι διεκδικήσεις δεν είναι αυτές που χαντακώνουν την εκπαίδευση. Η έλλειψη χρημάτων είναι πιο βέβαιος λόγος. Μα οι νεοφιλελεύθεροι τα δίνουν στις τράπεζες και τους μοναχούς.
Για τους managers ούτε λόγος. Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί. Σας διαφεύγει ότι τα παιδιά δεν είναι ΔΕΗ.
Τα κουπόνια εκπαίδευσης είναι μια φενάκη. Το δικαίωμα της επιλογής δε λειτουργεί όπως ,μάλλον αφελώς, πιστεύετε.
Είμαι δασκάλα, μάχιμη, εδώ και πάνω από δυο δεκαετίες. Ο πρώτος μπάσταρδος που θα τολμήσει να έρθει να με κατατάξει με βάση τα αποτελέσματά μου θα φάει κατακέφαλα την πιο συγκροτημένη διδακτική άποψη που ούτε στα όνειρά του δεν έχει δει.Και θα μάθει ότι δεν είναι όλα μετρήσιμα σε αυτή τη ζωή.
Κάνατε επίσης λάθος. Καμιά σχέση με το ΠΑΜΕ. Ωστόσο, κι αν θέλετε με πιστεύετε, κάθε δάσκαλος με αρχίδια (έχουμε και δασκάλες τέτοιες) που γνωρίζω, είναι ταγμένος σε αυτή την αριστερή πίστη, θρησκευτική ή όχι.
Σε ένα έχετε δίκιο, αν και δε μπορείτε να το αναλύσετε αρκετά. Ναι, φταίνε οι οικογένειες. Το σχολείο είναι σαν το ποίημα της Καζαντζάκη για τις πουτάνες. "Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω."
Ωστόσο, κάντε παιδιά. Δεν μου αρέσουν οι προσωπικές αιχμές. Αλλά ίσως τότε καταλάβετε τι σημαίνει σταματάω να ονειρεύομαι γιατί πρέπει να δω τα όνειρα κάποιου άλλου.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δεν βλέπω πώς έχουν βοηθήσει εσάς τα παιδιά. Ούτε καλύτερο ως άνθρωπο σας έχουν κάνει, ούτε πιο ανεκτική, ούτε πιο ανοιχτή. Να ναι τα προβλήματά τους που σας έχουν κάνει τόσο αγενή και επιθετική; Ελπίζω όχι.
Σας μιλώ για άτομα για αναπηρία και μου απαντάτε για τα Μανόλος της Κάρυ Μπράντσω!
και στα πλαίσια της γενικότερης τρικυμίας εν κρανίω τσουπ και ο Καραμανλής ως νεοφιλελεύθερος.
Εκτός από παιδιά, μην μου πείτε πως έχετε και δικαίωμα ψήφου σ'αυτή τη χώρα.
Γιατί Κα Sobraluz είναι φενάκη η επιλογή του πολίτη για το σχολείο (πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο ή τριτιβάθμιο) που θα φοιτήσει;
Ενώ δεν είναι φενάκη κατά τη γνώμη σας, η επιβολή της φοίτησης όπου θέλει η κεντρική διοίκηση!
Εδώ αγγουράκια να θέλουμε ν' αγοράσουμε, διαλέγουμε που θα ψωνίσουμε. Πόσο μάλλον για αγαθό όπως η εκπαίδευση.
Ενδιαφέρον έχει ότι οι πλείστοι εκ των πολιτικών που κατακεραυνώνουν την επιδοτούμενη μεν αλλά επιλεγόμενη από τον πολίτη φοίτηση, στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία με αδρή πληρωμή και μάλιστα χωρίς κουπόνια.
Τα περί εμπιστοσύνης σε οποιοδήποτε σχολείο και οποιονδήποτε δάσκαλο τα έχουν μόνο για λαϊκό έρεισμα.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home