Τυχαίο το 2806; Δεν νοµίζω!

Η πιο εντυπωσιακή πληροφορία που µας ήρθε αυτές τις ηµέρες από τη Γαλλία ήταν ένα γκάλοπ: 57% των Γάλλων πιστεύει ότι ο Ντοµινίκ Στρος-Καν έπεσε θύµα συνωµοσίας. Το ποσοστό αυτό, µάλιστα, φτάνει το 70% στους οπαδούς του Σοσιαλιστικού Κόµµατος. Υπάρχουν ασφαλώς πολλά ελαφρυντικά. Η δηµοσκόπηση έγινε τη ∆ευτέρα, υπό το κράτος του πρώτου σοκ. Τα «σίγουρα ΝΑΙ» (22%) προστέθηκαν µε τα «µάλλον ΝΑΙ» (35%), ενώ θα ήταν ίσως ορθότερο να προστεθούν τα «µάλλον ΝΑΙ» µε τα «µάλλον ΟΧΙ». Το αποτέλεσµα θα ήταν τότε ότι «53% των ερωτηθέντων δεν έχει σαφή άποψη για το ζήτηµα». Παρά ταύτα, είναι σαφές ότι στη Γαλλία– όπως άλλωστε και στην Ελλάδα – η εκδοχή της συνωµοσίας είναι ισχυρή.

Η µία εξήγηση συσχετίζεται µε ένα φαινόµενο της κοινωνικής ψυχολογίας που είναι γνωστό ως γνωστική δυσαρµονία. «Για να µειώσουν την απόσταση ανάµεσα στη συναισθηµατική ταύτιση µε τον άνθρωπο που εµφανιζόταν ως σίγουρος υποψήφιος των Σοσιαλιστών για την προεδρία και το γεγονός που ανέτρεψε ξαφνικά την υποψηφιότητά του, οι Γάλλοι κατέφυγαν στην άρνηση», υπογραµµίζει στη Μοντ ο κοινωνιολόγος των µέσων ενηµέρωσης Ντενί Μιζέ. Η άλλη εξήγηση – πολύ πιο οικεία σε εµάς – είναι ο αντιαµερικανισµός. «Οι Ηνωµένες Πολιτείες θεωρούνται από πολλούς µια χώρα όπου η Αστυνοµία και η ∆ικαιοσύνη χρησιµοποιούνται µε βίαιο τρόπο», σηµειώνει ο Πασκάλ Περινό, διευθυντής του Κέντρου Πολιτικών Ερευνών του Sciences Po. «Η καρικατούρα αυτή, σε συνδυασµό µε έναν κατ’ εξοχήν γαλλικό σωβινισµό, ενισχύει τη θέση της συνωµοσίας».

Οι Γάλλοι επηρεάστηκαν χωρίς αµφιβολία και από τις θέσεις των διανοουµένων τους. Ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, το χαϊδεµένο παιδί των µίντια, εξέφρασε για παράδειγµα την έκπληξή του για το γεγονός ότι στη σουίτα δεν µπήκαν δύο καµαριέρες – όπως κατά τη γνώµη του συνηθίζεται – αλλά µία. Εν τη ρύµη του λόγου του, πέταξε και τη βόµβα: ο αριθµός της περίφηµης σουίτας (28-06) αντιστοιχεί στην ηµεροµηνία έναρξης των προκριµατικών εκλογών στο Σοσιαλιστικό Κόµµα…

Κάπως έτσι έφτασαν οι Γάλλοι να αναπαριστούν τη σκηνή του επεισοδίου στο σπίτι τους µε τη γυναίκα τους προκειµένου να διαπιστώσουν αν είναι αξιόπιστη (ξέρετε εσείς: «Μα πώς είναι δυνατόν να υποχρεώσεις µια γυναίκα να σου κάνει στοµατικό έρωτα; ∆εν φοβάσαι;»). Ο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ κάνει την αυτοκριτική του. «Αυτό που µε ενοχλεί προσωπικά», είπε προχθές το βράδυ σε µια συγκέντρωση οικολόγων στη Λυών, «είναι ότι υπεράσπισα τον DSK, ότι είπα πως ήταν ο καταλληλότερος να νικήσει τον Σαρκοζί. Κι όµως, πολλοί φίλοι µε προειδοποιούσαν ότι µπορεί θεωρητικά να ήταν ένας καλός υποψήφιος, η προσωπικότητά του όµως έθετε πολλά προβλήµατα. Οι φίλοι αυτοί προέβλεπαν ότι το τρένο DSK θα εκτροχιαζόταν για προσωπικούς λόγους. Αν εκλεγόταν πρόεδρος, δύσκολα θα κρατούσε εννέα µήνες!».