Ε, όχι και ρατσιστές

Οι ενδιάµεσες εκλογές της 2ας Νοεµβρίου αποτελούν πάνω απ' όλα µια µάχη µεταξύ Δηµοκρατικών και Ρεπουµπλικανών. Πίσω απ' αυτήν, όµως, µαίνεται η αντιπαράθεση του Κινήµατος του Τσαγιού µε τα µέσα ενηµέρωσης.

Η σκηνή εκτυλίχθηκε την προπερασµένη Κυριακή σ' ένα σχολείο του Ανκορεϊτζ, στην Αλάσκα. Στη διάρκεια µιας προεκλογικής συγκέντρωσης του Τζο Μίλερ, υποψηφίου των Ρεπουµπλικανών για τη Γερουσία που υποστηρίζεται από το Κίνηµα του Τσαγιού, ο δηµοσιογράφος Τόνι Χοπφίνγκερ τόλµησε να κάνει µια ερώτηση που δεν άρεσε στον υποψήφιο. Πριν ακόµη ολοκληρώσει, τρεις σωµατοφύλακες του Μίλερ τον διέταξαν να εγκαταλείψει αµέσως την αίθουσα. Εκείνος επέµεινε, και άρχισε να βιντεοσκοπεί τον υποψήφιο. Οι σωµατοφύλακες έβγαλαν αµέσως τα όπλα τους, πέρασαν στον δηµοσιογράφο χειροπέδες και του είπαν ότι τελεί υπό κράτηση. «Ο τύπος αυτός µου έκλεινε τον δρόµο», θα έλεγε αργότερα ο Μίλερ στο Fox Νews.

Το κανάλι αυτό είναι το µόνο που «αναγνωρίζουν» οι υποψήφιοι του Τea Ρarty, οι περισσότεροι από τους οποίους άλλωστε πληρώνονται απ' αυτό. Ολα τα άλλα κανάλια, καθώς και οι περισσότερες εφηµερίδες, είναι όργανα των liberals - λέξη που για τη Σάρα Πέιλιν και τους οµοϊδεάτες της ισοδυναµεί µε βρισιά. «Οι δηµοσιογράφοι επιτίθενται εναντίον των υποψηφίων µας µε χυδαίο τρόπο και κτυπήµατα κάτω από τη ζώνη», είπε πρόσφατα η πρώην υποψήφια για την αντιπροεδρία της Αµερικής σε µια συγκέντρωση στη Νεβάδα. «Μην περιµένετε πια από κάποιον αντικειµενικό διαιτητή να σφυρίξει τα φάουλ. Εσείς έχετε την εξουσία, αµερικανοί πολίτες».

Είναι αλήθεια ότι τα µέσα ενηµέρωσης δεν χαρίζονται σε πολλούς από τους υποψηφίους του Κινήµατος του Τσαγιού. Αλλά κι εκείνοι πάνε γυρεύοντας. Πάρτε, για παράδειγµα, την Κριστίν Ο' Ντόνελ, υποψήφια στο Ντελάγουερ, που κλήθηκε να σχολιάσει ένα βίντεο του 1999 όπου µιλούσε για τελετές µαύρης µαγείας στις οποίες λάµβανε µέρος στα νιάτα της. «Δεν είµαι µάγισσα», είπε. «Είµαι εσείς». Οι υποστηρικτές του Κινήµατος έσπευσαν να την υπερασπιστούν. «Ετσι είµαστε εµείς οι Αµερικανοί», λέει ο Ουέιν Ντορν, συνταξιούχος καθηγητής στο Ορλάντο, που έστειλε και χρήµατα στην υποψήφια. «Επειδή δηλαδή πήγαινα στις συγκεντρώσεις της Κου Κλουξ Κλαν όταν ήµουν 20 ετών, θα µε πείτε ρατσιστή;».

Ή µήπως είναι ρατσιστής ο υποψήφιος των Ρεπουµπλικανών στο Οχάιο Ριτς Γιοτ, που του αρέσει να φορά σε διάφορες εκδηλώσεις στολές των SS; Ο άνθρωπος εξήγησε ότι το κάνει για να συσφίξει τις σχέσεις του µε τον γιο του… Πάρτε ακόµη τη Σάρον Ανγκλ, υποψήφια στη Νεβάδα, που θέλει να νικήσει τον επικεφαλής των Δηµοκρατικών στη Γερουσία Χάρι Ριντ. Σε µια προσπάθεια να βελτιώσει την εικόνα της µεταξύ των Λατίνων, εξήγησε στους µαθητές ενός ισπανόφωνου σχολείου ότι «έχουν ασιατικό στυλ». Ε, πώς να µην της κάνουν καζούρα τα «φιλελεύθερα» µίντια;