Η επανάσταση θα αργήσει

«Για αμερικανάκια μάς περνάτε;»: την έκφραση αυτή εξακολουθούμε να την ακούμε, αν και ομολογουμένως όχι τόσο συχνά πια, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.
Ας επιχειρήσουμε λοιπόν μια σύγκριση, ένα κρας τεστ όπως λέμε σε άψογα ελληνικά.

1 Ενώ η Αμερική στρέφεται προς τα αριστερά, η Ευρώπη πηγαίνει ακόμη πιο δεξιά. Οι Αμερικανοί ψηφοφόροι τιμώρησαν τους Ρεπουμπλικανούς για τον πόλεμο στο Ιράκ και την εξαχρείωση των τραπεζιτών, αναθέτοντας τη διακυβέρνησή τους σε έναν νέο, έντιμο και προοδευτικό άνθρωπο- που τυχαίνει να είναι και μαύρος. Οι Ευρωπαίοι ψηφοφόροι επιβράβευσαν τους συντηρητικούς πολιτικούς τους ακριβώς για τους ίδιους λόγους. Και όσοι θέλησαν να διαμαρτυρηθούν, στράφηκαν κατά κανόνα προς ακροδεξιά κόμματα, όπως αυτό το απίθανο Εθνικό Κόμμα της Βρετανίας που δέχεται ως μέλη του αποκλειστικά λευκούς. Η λέξη catharsis είναι ελληνική. Οι Ευρωπαίοι δεν την έχουν ακούσει άραγε ποτέ;

2 Ένα από τα κλασικά επιχειρήματα των αντιαμερικανών ήταν ανέκαθεν ότι ο «πλανητάρχης» εκλέγεται περίπου από το ένα τέταρτο των Αμερικανών πολιτών. Το επιχείρημα αυτό κλονίστηκε για πρώτη φορά τον περασμένο Νοέμβριο, όταν η συμμετοχή στις αμερικανικές εκλογές έφτασε το 63%, το υψηλότερο ποσοστό από το 1960. Μετά τις τελευταίες ευρωεκλογές, όπου η συμμετοχή ήταν μικρότερη από 43%, το επιχείρημα δεν υφίσταται πλέον.

3 «Πού είναι η επανάσταση;» αναρωτιέται η Αν Άπλμπομ με χθεσινό της άρθρο στην Ουάσινγκτον Ποστ. Περιμέναμε, περιμέναμε, αλλά η πολυαναμενόμενη ευρωπαϊκή έκρηξη κατά του καπιταλισμού, κατά των ελεύθερων αγορών, κατά της Δεξιάς, δεν ήλθε. Τι απέγιναν όλοι αυτοί οι νέοι στη Γαλλία, στην Ελλάδα, στην Ανατολική Ευρώπη, που διαμαρτύρονταν όλο αυτό το διάστημα, συχνά με βίαιους τρόπους, εναντίον του «συστήματος»; Απάντηση: Πήγαν για μπάνιο. Σύμφωνα με έρευνα που έγινε στη Γαλλία, 70% των νέων ηλικίας 18 έως 24 ετών δεν προσήλθε στις κάλπες. Στην κατηγορία 25-34 ετών, το ποσοστό έφτασε το 72%. Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι αυτοί έχουν ένα δίκιο: δεν υπήρχε ένας πολιτικός να τους συνεπάρει, να τους πείσει, να τους κινητοποιήσει. Η Ευρώπη αναζητεί εναγωνίως τον δικό της Ομπάμα.

4 Στην πρόσφατη ομιλία του στο Πανεπιστήμιο του Καΐρου, ο Αμερικανός πρόεδρος τόνισε ότι «δεν πρέπει να επιδεικνύουμε εχθρότητα απέναντι στο Ισλάμ με πρόσχημα τις φιλελεύθερες πεποιθήσεις μας». Σημαντικό ποσοστό των Ευρωπαίων, που σε ορισμένες χώρες έφτασε το 15%, όχι μόνο δεν τον άκουσε, αλλά ψήφισε κόμματα που θεωρούν τους μουσουλμάνους κατώτερα όντα και θέλουν να τους στείλουν με συνοπτικές διαδικασίες πίσω στις χώρες τους.

5 Σύμφωνα με διατύπωση των Τάιμς, αυτή την εβδομάδα ο Μπαράκ Ομπάμα αρχίζει τον «υπέρ πάντων αγώνα» για να αποκτήσουν υγειονομική περίθαλψη όλοι οι Αμερικανοί. Οι νικητές των ευρωεκλογών, πάλι, αρχίζουν τη μεγάλη μάχη για την επανεκλογή του Μπαρόζο. Μήπως μας περνούν για «ευρωπαιάκια»;