Σάββατο, Ιουνίου 06, 2009

Ο πρόεδρος της «ήπιας ισχύος»





O Μπαράκ Ομπάμα το απέδειξε για μια ακόμη φορά με την ομιλία του στο Κάιρο: είναι ο πρόεδρος της «ήπιας ισχύος». Δεν θέλει να επιβάλει, αλλά να βοηθήσει. Δεν θεωρεί ότι γνωρίζει τι είναι καλό για όλους τους άλλους, αν και πιστεύει σε ορισμένα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν πιστεύει ότι μια γυναίκα που επιλέγει να καλύψει το κεφάλι της είναι λιγότερο ίση από τις άλλες, πιστεύει όμως πως όταν αρνούνται σε μια γυναίκα την εκπαίδευση, της αρνούνται την ισότητα. Δεν πήγε στη Μέση Ανατολή για να κάνει πόλεμο με το Ισλάμ, αλλά για να συμφιλιωθεί μαζί του.

Η ομιλία του Αμερικανού προέδρου δικαίωσε σε γενικές γραμμές τις προσδοκίες. Και εκείνοι που περίμεναν να καταδικάσει ανοιχτά τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Αίγυπτο ή να παρουσιάσει ένα λεπτομερές σχέδιο επίλυσης του Μεσανατολικού μάλλον δεν έχουν κατανοήσει τον τρόπο με τον οποίο κυβερνά. Αυτό δεν σημαίνει ότι η «ήπια ισχύς» θα φέρει κατ΄ ανάγκην αποτελέσματα. Όπως γράφει ο Γκίντεον Ράχμαν στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, στην Ουάσιγκτον κυκλοφορούν φήμες ότι το Ισραήλ ίσως να βομβαρδίσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν μέχρι το τέλος του χρόνου. Η κυβέρνηση Ομπάμα είναι κατηγορηματικά αντίθετη σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και πολλοί πιστεύουν ότι το Ισραήλ δεν θα τολμήσει να δράσει μονομερώς, πολύ περισσότερο που για να φτάσουν τα αεροσκάφη του στον στόχο τους θα πρέπει να διέλθουν μέσα από εναέριο χώρο που ελέγχεται από τους Αμερικανούς. Τι θα συμβεί όμως αν, παρόλα αυτά, ο Νετανυάχου δώσει την εντολή της επίθεσης; «Δεν νομίζω πως θα καταρρίψουμε τα αεροσκάφη τους», λέει χαρακτηριστικά ένας ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος...

Ο Ομπάμα διαπιστώνει τα όρια της «ήπιας ισχύος» και σε άλλες κρίσεις, όπως είναι το Αφγανιστάν, η Βόρεια Κορέα και το στρατόπεδο του Γκουαντάναμο. Ο Κιμ Γιονγκ-ιλ, οι Ταλιμπάν και ο Οσάμα μπιν Λάντεν δεν δείχνουν να ανταποκρίνονται στην επίθεση γοητείας που έχει εξαπολύσει- και αυτό δεν αποτελεί ακριβώς έκπληξη. Εκείνοι που θεωρούν ότι το μοναδικό πρόβλημα του πλανήτη είναι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν διακρίνονται δα για την ευφυΐα τους. Ο ενσαρκωτής του «Υes, we can» είναι ένας άνθρωπος που διασχίζει πύλες οι οποίες μέχρι τώρα θεωρούνταν αδιάβατες, γράφει στη Λιμπερασιόν ο Αιγύπτιος συγγραφέας Αλάα Αλ-Ασουάνι («Το Μέγαρο Γιακουμπιάν»). Ξέρει να κάνει διάκριση ανάμεσα στην πίστη και την τρομοκρατία. Αντίθετα με τον προκάτοχό του, δεν χρησιμοποιεί μια διαλεκτική του τύπου «Εμείς οι πολιτισμένοι κι εσείς οι βάρβαροι». Αλλά δεν έχει το μαγικό ραβδί για να αλλάξει τα πάντα. Όπως λέει και το ανέκδοτο, πρέπει να αγοράσουν κι οι άλλοι κανένα λαχείο.

3 Comments:

At 7/6/09 6:29 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Τελικά, οι επαγγελματίες της αυτοκρατορίας ακόμη προβληματίζονται αν το δίκιο της επιβάλλεται στην οικουμένη με το καλό ή με το άγριο, ή πλέον έχουν ριχτεί στη σύνταξη της ιστορικής της υποχώρησης;

 
At 7/6/09 7:03 μ.μ., Blogger nik-athenian said...

Απλά, κατανόηση της κατάστασης με άλλο τρόπο σε σχέση με τον προηγούμενο αυτοκράτορα, μαυροπρόβατε.
Τη στιγμή που η μεγαλύτερη μουσουλμανική χώρα του κόσμου θα είναι σε λίγο οι ΗΠΑ, ενώ η εξάπλωση του μουσουλμανισμού στην Ευρώπη είναι πάρα πάνω από ραγδαία, ο Ομπάμα ρώτησε τους συμβουλάτορές του και τους ανθρώπους ισχύος της χώρας του:
- ειναι αλήθεια τα περί ραγδαίας εξάπλωσης του μουσουλμανισμού στη Δύση;
- δυτυχώς ναί κύριε.
- και δεν γίνεται αλλιώς ;
- δυστυχώς οχι κύριε.
- τότε τί προτείνετε ;
- πρώτον, διώχνουμε από την αρχή τύπους σαν τον βλάκα τον Μπους που λέει οτι μιλάει με τον θεό και κάνει πόλεμο στους μουσουλμάνους.
Δεύτερον, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να κάνουμε κουμάντο, πλησιάζουμε τους μουσουλμάνους και παίρνουμε αποστάσεις από το Ισραήλ.
Τρίτον, γιά να μήν εχουμε προβλήματα στα μετόπισθεν (Αμερική) κάνουμε ενωση με το Μεξικό (χριστιανοί) και τον Καναδά.

Σάιενς φίξιον ίσως για την οπτική γωνία των κομμουνιστών, αλλά το έχω ξαναγράψει. Ο Χριστός υπάρχει αμφιβολία αν αναστήθηκε ποτέ. Ο καπιταλισμός ανασταίνεται ξανά και ξανά αποδεδειγμένα. Απλά μετενσαρκώνεται.

 
At 7/6/09 8:17 μ.μ., Blogger Μαύρο πρόβατο said...

Η Ιστορία μας επιτρέπει μόνο μια μεταφορά, κι αυτή είναι τρίβιαλ: ζει, μέχρι να πεθάνει.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home