Τρίτη, Νοεμβρίου 24, 2009

Τα Χριστούγεννα θα είναι λευκά




Αν δεν έχετε δει ακόμη τη Λευκή Κορδέλα, την τελευταία ταινία του Χάνεκε, σπεύστε να τη δείτε. Κι αν νομίζετε ότι αφορά μόνο το μακρινό παρελθόν, είστε γελασμένοι.

O τίτλος είναι ομολογουμένως ευρηματικός: «Λευκά Χριστούγεννα». Έτσι αποκαλούν οι αρχές του Κοκάλιο, μιας πόλης 7.000 κατοίκων σε απόσταση μιας ώρας με το αυτοκίνητο ανατολικά του Μιλάνου, μια νέα εκστρατεία ελέγχου των μεταναστών. «Δεν έχουμε πρόβλημα εγκληματικότητας», λέει στη Ρεπούμπλικα ο δήμαρχος Φράνκο Κλαρέτι, που ανήκει στη Λέγκα του Βορρά. «Απλώς θέλουμε να αρχίσουμε να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα». Για τον σκοπό αυτό, υπάλληλοι του δήμου έχουν αρχίσει να επισκέπτονται τα σπίτια των ξένων κατοίκων και να οδηγούν στο αεροδρόμιο όσους δεν έχουν νόμιμη άδεια παραμονής. Η εκστρατεία θα λάβει τέλος στις 25 Δεκεμβρίου. Και με λίγη καλή προσπάθεια, η πόλη θα είναι πια «λευκή».

«Είναι σαν να ακούμε τον ήχο από τις μπότες των φασιστών στρατιωτών που έμπαιναν στο γκέτο της Ρώμης για να διώξουν τους Εβραίους κατοίκους», λέει ο Κουρός Ντανές, υπεύθυνος για τους μετανάστες στο συνδικάτο CGΙL, το μεγαλύτερο της Ιταλίας. «Το όραμα της Λέγκας του Βορρά για τη χώρα μας είναι ξενοφοβικό, ρατσιστικό, βίαιο και οπισθοδρομικό» τονίζει η Άννα Φινοκιάρο, επικεφαλής του Δημοκρατικού Κόμματος στη Γερουσία. Οι δηλώσεις αυτές πλήγωσαν το κόμμα του Ουμπέρτο Μπόσι και κυβερνητικό εταίρο του Μπερλουσκόνι, που με ανακοίνωσή του διευκρινίζει ότι ο τίτλος της εκστρατείας δεν παραπέμπει στο λευκό χρώμα του δέρματος, αλλά στο γνωστό τραγούδι του Μπινγκ Κρόσμπι. Σε τελευταία ανάλυση, σχολιάζουν αξιωματούχοι του κόμματος, τι φταίμε εμείς αν οι μισοί από τους 150 ξένους που έχουν ελεγχθεί μέχρι σήμερα είναι παράνομοι;

Στη Γαλλία, όπου βρίσκεται σε εξέλιξη μια κυβερνητική πρωτοβουλία για τον ορισμό της εθνικής ταυτότητας, μια Μη Κυβερνητική Οργάνωση οργανώνει μια ημέρα απεργίας με τίτλο «24 ώρες χωρίς εμάς»: την ημέρα αυτή οι μετανάστες θα μείνουν στο σπίτι, για να δείξουν τι θα συμβεί αν σταματήσουν να εργάζονται και να κατα ναλώνουν. Στην Ιταλία, ας πούμε, όπως και στις περισσότερες άλλες δυτικές χώρες, δεν θα υπάρχει κανείς για να κάνει τις βρώμικες και επικίνδυνες δουλειές, όπως το να καθαρίζει τα σπίτια από τον τοξικό αμίαντο. Αλλά οι λόγοι που οι μετανάστες είναι απαραίτητοι και πολύτιμοι δεν είναι μόνο οικονομικοί. Όπως γράφει η Μπάρμπαρα Σπινέλι στη Στάμπα, παρέχουν την απάντηση σε τρία πανάρχαια ερωτήματα. Από πού ερχόμαστε; Ποιοι είμαστε; Πού πηγαίνουμε; Με αυτή την έννοια, οι μετανάστες είναι οι απόγονοί μας, οι άνθρωποι που θα συμβάλουν αποφασιστικά στη σφυρηλάτηση της μελλοντικής ευρωπαϊκής ταυτότητας. Ίσως γι΄ αυτό να μας ενοχλούν. Επειδή, μπαίνοντας στα σπίτια μας, γίνονται ο καθρέφτης με τη βοήθεια του οποίου βλέπουμε ποιοι είμαστε και συνειδητοποιούμε τις αξίες που χάνουμε καθημερινά.

1 Comments:

At 25/11/09 7:04 μ.μ., Blogger syn-epikouros said...

Οι άνθρωποι ξεχνούν πολύ γρήγορα.Και οι Ιταλοί όπως κι εμείς, έχουν ξεχάσει ότι μόλις πριν λίγα χρόνια γέμιζαν τα τρένα που είχαν προορισμό τη Γερμανία. Άλλωστε η ανθρώπινη ιστορία τι άλλο είναι από μια αδιάκοπη μετακίνηση λαών από το ένα μέρος της γης στο άλλο με την ελπίδα του καλύτερου (αύριο)?
Μ΄αρέσουν όσα γράφεις κι εύχομαι τα καλύτερα.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home