Δευτέρα, Ιουνίου 27, 2011

Ηθελε απλώς να είναι μόνη




Στην ταινία «Grand hotel» (1932), η ρωσίδα μπαλαρίνα Γκρουσίνσκαγια θα ξεστομίσει μια φράση που το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου θα περιλάβει στις πιο αξιομνημόνευτες κινηματογραφικές ατάκες όλων των εποχών: «Θέλω να είμαι μόνη (…) Θέλω απλώς να είμαι μόνη». Την μπαλαρίνα την υποδύεται η Γκρέτα Γκάρμπο, που έχει πει την ίδια φράση σε διάφορες εκδοχές και σε άλλες ταινίες της. Η ίδια ήταν από μικρή πολύ μοναχικός άνθρωπος. Δεν παντρεύτηκε ποτέ, δεν έκανε παιδιά, δεν έδινε αυτόγραφα. Οπως διευκρίνισε όμως σε μια από τις λιγοστές της συνεντεύξεις, στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», «δεν είπα ποτέ ότι θέλω να είμαι μόνη. Είπα ότι θέλω να με αφήσουν μόνη. Υπάρχει μεγάλη διαφορά».

Σε ένα από τα ωραιότερα τραγούδια του, με τίτλο «Just like Greta», ο Βαν Μόρισον αποτίει φόρο τιμής στη μεγάλη σουηδή ηθοποιό. «Μερικές μέρες μου τη δίνει/ Και θέλω να ουρλιάξω στο φεγγάρι./ Aλλες φορές πάλι όλα είναι εύκολα/ Σαν να γεννήθηκα με ασημένιο κουτάλι./ Είναι φορές που δεν μπορείτε να με βρείτε/ Σαν να έχω καρδιά από πέτρα./ Φαντάζομαι ότι έχω ανάγκη τη μοναξιά μου/ Και πρέπει να τη δημιουργήσω μοναχός μου/ (…) Αν ρωτήσει κανείς μήπως με είδατε/ Σας παρακαλώ πείτε όχι/ Γιατί είμαι στην απ' έξω/ Και δεν έχω πού να πάω. / Φαντάζομαι ότι θα δηλωθώ Αδικαιολογήτως Απών/ Θα αποσυνδέσω το τηλέφωνο/ Oπως ακριβώς η Γκρέτα Γκάρμπο/ Θέλω να μείνω μόνος».

Η Χιούγκετ Κλαρκ, που πέθανε τον περασμένο μήνα στο Μανχάταν δύο εβδομάδες πριν κλείσει τα 105α της χρόνια, έζησε τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής της εντελώς απομονωμένη σε διάφορα ιδιωτικά νοσοκομεία, με μοναδική της παρέα τη συλλογή με τις γαλλικές της κούκλες. Ο μόνος άνθρωπος που είχε άδεια να επισκέπτεται αυτή την πολυεκατομμυριούχο κόρη ενός μεγιστάνα του χαλκού, που κάποτε αγόρασε μια έδρα στη Γερουσία με την ίδια ευκολία που κάποιος άλλος αγοράζει ένα ζευγάρι παπούτσια, ήταν ο δικηγόρος της. Και ο μόνος άνθρωπος με τον οποίο είχε μια στοιχειώδη σχέση ήταν μια νοσοκόμα, που κληρονομεί 21 εκατομμύρια δολάρια. Αλλά δεν ήθελε να μαθαίνει απ' αυτήν τα νέα από τον έξω κόσμο. Της ήταν αρκετό να βλέπει τους «Flintstones» στην τηλεόραση, να τρώει κράκερ και σαρδέλες και να εξασφαλίζει ότι οι κούκλες της ήταν πάντα σιδερωμένες.

Ρώτησαν πρόσφατα τη Μάργκαρετ Ατγουντ πώς είναι δυνατόν να τα βγάλουμε πέρα με όλες αυτές τις πληροφορίες που μας βομβαρδίζουν όλο το 24ωρο. Υπάρχει ακόμη χώρος για τη μοναξιά; Ή μήπως είναι πολύ ακριβή; Η καναδέζα συγγραφέας, που είναι πολύ δραστήρια στο twitter και η ζωή της δεν έχει καμιά σχέση μ' εκείνη της Κλαρκ, απάντησε: «Κανείς δεν λαμβάνει τις πληροφορίες που πραγματικά θέλει, γιατί συχνά οι πληροφορίες που πραγματικά θέλει είναι κάτι που δεν ξέρει ότι το θέλει».