Μια δεύτερη νεότητα

Πρόκειται ασφαλώς για (άλλη) μία ειρωνεία της Ιστορίας. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι κινδυνεύει να δει το τέλος της πολιτικής του καριέρας όχι λόγω των σκανδάλων στα οποία έχει εμπλακεί ούτε, βέβαια, λόγω της μαχητικής αντιπολίτευσης από την Αριστερά. Αυτός που τον απειλεί δεν είναι ούτε δικαστής ούτε συνδικαλιστής ή δημοσιογράφος. Δεν είναι η πρώην γυναίκα του ούτε ένα από τα κολ-γκερλ πολυτελείας που παρήλαυναν στη βίλα του. Είναι το πρώην δεξί του χέρι και μέχρι πριν από λίγους μήνες ο φυσικός του διάδοχος, ο Τζανφράνκο Φίνι.

Ο άνθρωπος που στα 17 του χρόνια εντάχθηκε στο κίνημα των νοσταλγών του φασισμού και στα 40 του εξακολουθούσε να υποστηρίζει ότι ο Μουσολίνι είναι ο μεγαλύτερος πολιτικός του εικοστού αιώνα αποτελεί σήμερα «έναν ήρωα, ακόμη και για την Κεντροαριστερά», σύμφωνα με τη διατύπωση του γερουσιαστή του Δημοκρατικού Κόμματος Ακίλε Πασόνι. Παραμένοντας στην καθαρόαιμη Δεξιά, κατηγορεί ανοιχτά τον Καβαλιέρε ότι περιφρονεί το Σύνταγμα και τους νόμους και απειλεί να τον μαυρίσει στην ψηφοφορία εμπιστοσύνης που θα γίνει την 8η Σεπτεμβρίου, κατά την πρώτη συνεδρίαση του κοινοβουλίου μετά τις διακοπές.

Στα 58 του χρόνια, ο Φίνι περνά μια δεύτερη νεότητα. Οσοι τον βλέπουν να περπατά αυτές τις ημέρες στους δρόμους της Τοσκάνης με μαύρα γυαλιά, μπλουζάκι και μαγιό, κρατώντας στο ένα χέρι το κινητό και στο άλλο τον πλαστικό κουβά της μικρής κόρης του, δυσκολεύονται να τον γνωρίσουν. Ποιο είναι το μυστικό της μεταμόρφωσής του; Μα φυσικά μια γυναίκα, η κατά είκοσι χρόνια νεώτερή του Ελιζαμπέτα Τουλιάνι. Αυτή τον έπεισε να αρχίσει να φορά ροζ γραβάτες και να αντικαταστήσει τα παλιομοδίτικα γυαλιά του με μοδάτα RayΒan. Αυτή του άνοιξε νέους πολιτικούς ορίζοντες και ο παλιός φασίστας άρχισε ξαφνικά να βγάζει φλογερά κηρύγματα υπέρ της τεχνητής γονιμοποίησης, των ενώσεων εκτός γάμου και της ψήφου των μεταναστών.

Ο Μπερλουσκόνι απαντά στην απειλή με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει, ξεφουρνίζοντας σκάνδαλα (ένα διαμέρισμα 70 τετραγωνικών που δώρισε μια κυρία της αριστοκρατίας στην Εθνική Συμμαχία, για να πουληθεί το 2008 από τον Φίνι σε μια εταιρεία offshore και να καταλήξει στον κουνιάδο του) και βγάζοντας τους οπαδούς του στον δρόμο να διαμαρτυρηθούν για το «πραξικόπημα» που σχεδιάζεται εναντίον του. Οσο για την Αριστερά, παραμένει εξαφανισμένη. Σκέφτεται.