Γυαλιά-καρφιά
«Ο εθνικισμός είναι μια αμυντική αντίδραση, που καθίσταται αναγκαία από την αδυναμία του κράτους». Αυτά έγραφε ο Γάλλος ιστορικός Ζακ Μπαινβίλ το 1911. Μια ανάλογη αντίδραση καταγράφεται στη Γαλλία του 2005.Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ
posted by Μιχάλης Μητσός @ 11:38 π.μ.
58 comments
58 Comments:
Μιχάλη, να προσθέσω και εγώ ένα στοιχείο σε αυτά που παραθέτουν στην πρώτη σελίδα ΤΑ ΝΕΑ σήμερα. Ανάμεσα σε αυτούς που ψήφισαν «όχι», στο ερώτημα «πιστεύετε πως οι μετανάστες στην χώρα σας είναι πάρα πολλοί;», το 67% απαντά «ναι».
Αχ, Γκάζι, αν μου το'λεγες χθες! Είναι πολύ, μα πολύ ενδιαφέρον...
O de Villepin χρίζεται νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας
Μια τεχνική αντίρρηση, πριν να μπούμε σε πολιτική συζήτηση: τα νούμερα του γκάλοπ (δημοσιεύεται στη λιμπε σήμερα) δεν είναι κονονικοποιημένα - το άθροισμα βγαίνει πάνω από εκατό.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που παραθέτεις σήμερα είναι (ένα δεν κάνω λάθος) ότι οι εξηντάρηδες ψήφισαν κυρίως «ναι» και οι εικοσάριδες κυρίως «όχι». Οι εξηντάρηδες βέβαια θυμούνται την διαδρομή από τον πόλεμο στην ειρήνη, από την πείνα στην ευημερία, από τον φονικό εθνικισμό στην Ευρώπη χωρίς σύνορα. Οι εικοσάριδες δεν το θυμούνται. Ιδού ένα από τα λάθη της Ε.Ε.: άφησε τους πολίτες να ξεχάσουν πως γεννήθηκε και σε τελευταία ανάλυση γιατί…
Γκαζμέντ, έχω μια πολύ χειρότερη εξήγηση για το "ναί" των ηλικιωμένων: καθώς η διαφορά του μέσου όρου ζωής φτωχών (την εποχή εκείνη, βιομηχανικής εργατικής τάξης) και εύπορων, είναι στη Γαλλία γύρω στη δεκαετία, στην τρίτη ηλικία οι "έχοντες" υπερεκπροσωπούνται...
Για να είμαστε ακριβείς σε σχέση με τους μετανάστες: στη δημοσκόπηση που δημοσιεύει σήμερα η Liberation, το 49% εκείνων που ρωτήθηκαν είπαν πως "υπάρχουν πολλοί ξένοι στη Γαλλία" (τρομερό ποσοστό). Απ'αυτούς, το 67% ψήφισε ΟΧΙ (λογικό).
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι μιλάμε για μια χώρα που πριν από τρία χρόνια έδωσε 5 εκατομμύρια ψήφους στον Λεπέν. Οι "Γάλλοι" το έκαναν αυτό, πιτσιρίκο μου, πώς να το κάνουμε. Πέντε εκατομμύρια Γάλλοι ψήφισαν Λεπέν. Εθνικιστικό είναι να το λέμε;
Και όπως η ιστορία διδάσκει, ο φασισμός θρέφεται από την εξαθλίωση.
Ο καλή τη πρόθεσει αντιφασίστας που δεν μάχεται τα κοινωνικά αίτια που τον γεννούν, ματαιοπονεί!
Να προσθέσω όμως ένα δύο δεδομένα:
1) Ο έτερος φασίστας Μεγκρέ, τάχτηκε υπέρ του "Ναί"
2) Η καμπάνια του Λεπέν ενάντια στο ευρωσύνταγμα ήταν υποτονική.
Τίποτα το τυχαίο σε αυτό: το οικονομικό πρόγραμμα του Λεπέν είναι ντούρο νεοφιλελεύθερο, με λίγη κολακεία στους μικρομεσαίους συν τη φασιστική "εθνική προτίμηση"
3) Πάντως δημοσιογράφοι και πολιτικοί αρχίζουν να συγκλίνουν στην ερμηνεία του "Οχι" ως επιταγή για σταμάτημα της επίθεσης στις κοινωνικές κατακτήσεις. Η κλάψα για τη χαμένη ευκαιρία σταμάτησε σε ένα εικοσιτετράωρο, όποιος συνεχίζει βγαίνει εκτός κλίματος!
Να δούμε και τους Ολλανδούς τώρα: εθνικιστές κι αυτοί;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Περί λαϊκισμού (= εθνικισμού)
Ο λαϊκισμός απλοποιεί τα προβλήματα σε βαθμό καρικατούρας και αυτό αποτελεί τη «γοητεία» του. Οι λύσεις στην περίπλοκη πραγματικότητα που ζούμε γίνονται απλές: αρκεί να εξουδετερώσουμε τους «φαύλους». Τότε, σε έναν κόσμο όπου θα έχουν εξουδετερωθεί οι «φαύλοι» - οι μετανάστες, οι καπιταλιστές, η E.E., οι μουσουλμάνοι, οι τεχνοκράτες, οι ΗΠΑ, η παγκοσμιοποίηση κ.λπ. - θα μείνουν μόνο οι καλοί και έτσι η αρμονία και η ασφάλεια θα αποκατασταθούν. Το κοινό σημείο του σημερινού εθνο-λαϊκισμού είναι κυρίως η εχθρότητα ενάντια στους μετανάστες: «παρείσακτοι» που κλέβουν τις δουλειές μας, τις περιουσίες μας, τις γυναίκες μας και προπαντός το κράτος πρόνοιάς μας. Επιπλέον, οι μετανάστες δεν πρέπει να γίνουν ποτέ μέρος του «περιούσιου λαού» γιατί μολύνουν το πολιτισμικό μας DNA.
Βεβαίως ο λαϊκισμός ήταν πάντα παρών στις κοινωνίες μας. Το είδος όμως του λαϊκισμού που ενσαρκώνει σήμερα η άκρα Δεξιά δεν είναι ο «παλιός λαϊκισμός». Όπως έγραφε to 2002 ο Γάλλος πολιτειολόγος Guy Hermet , «ο παλιός λαϊκισμός εξέφραζε τον πόλεμο των "μικρών" ενάντια στους "μεγάλους", ενώ ο μοντέρνος λαϊκισμός τον φόβο και την εχθρότητα των "μεσαίων" και των "«μικρομεσαίων" ενάντια στους "μικρούς". Είναι ακριβώς οι "μεσαίοι" και οι "μικρομεσαίοι" που κατηγορούν τις πολιτικές ελίτ ότι τους έχουν παραμελήσει εντελώς και πως φροντίζουν τα "αλλοδαπά αποβράσματα" και γενικώς τα "αποβράσματα" της κοινωνίας είτε διότι είναι "προδότες", είτε διότι είναι "υπηρέτες ξένων παραγόντων" (κυρίως Εβραίων), είτε διότι θέλουν την "ψήφο" των αποβρασμάτων ή και τα τρία μαζί». «Σε κάθε περίπτωση, eγρaφε ο Yves Meny to 2003, ας μην ξεχάσουμε ότι η επιτυχία της άκρας Δεξιάς και η «επέλαση του λαϊκισμού» είναι σημάδι μιας απελπισίας. Της απελπισίας των ανθρώπων που νιώθουν πως δεν έχουν φωνή και των δημοκρατικών θεσμών που αδυνατούν να εκπληρώσουν την αποστολή τους. «Οι δημοκρατίες μας πάσχουν από υψηλό πυρετό. Πρέπει επειγόντως να αντιμετωπίσουμε την αρρώστια», καταλήγει ο Meny. Αλλιώς...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Φίλοι, είναι βέβαια βολικό για τους σκιτσογράφους να κάνουν το γάλλο με μπερέ, μπαγκέτα και μπουκάλα κρασί, αλλά δεν είναι έτσι. Αν και οι μακραίωνες αγροτικές παραδόσεις βαραίνουν στη χώρα, και στην αγροτική παραγωγή η Γαλλία παραμένει υπερδύναμη (σε όγκο παραγωγικότητα και - ίσως - ποιότητα), το ποσοστό των αγροτών στο πληθυσμό έχει συρρικνωθεί σχεδόν στα ποσοστά της "μάνας της βιομηχανίας" Αγγλίας.
Τα ποσοστά του όχι είναι συντριπτικά και μεταξύ των μαγκρεμπίνων μεταναστών πρώτης γενιάς που έχουν πολιτικά δικαιώματα (και όσων δεν έχουν).
Οι γάλλοι αναποδογύρισαν το τραπέζι όχι γιατί αναπολούν τα περασμένα, ακόμα λιγότερο γιατί θέλουν να μείνουν τα πράγματα ως έχουν, αλλά γιατί απαιτούν πιό κοινωνική ευρώπη. Οποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό θα δυσκολευτεί πολύ να κάνει πολιτική το επόμενο διάστημα στη Γαλλία, ο,τι ταξικά συμφέροντα και να υποστηρίζει.
Ο Σιράκ και ο Φαμπιούς δείχνουν να έπιασαν το μύνημα - άσχετα με το τι μπορούν και τι θα κάνουν για τα αφεντικά τους...
Αν και όπως έλεγε και κάποιος φίλος, τα προσωπικά δεν έχουν σημασία , ξενητεμένος είμαι κι εγώ Ιρίνα - μα δε φαίνεται;
Αχ «Πιτσιρίκο» πως μου επισυνάπτεις εμένα την «κατηγορία» για «θυματοποίηση»; Σιχαίνομαι όσους παίζουν το θύμα και ο Γάλλος αγρότης, ο Ισπανός αγρότης της Ανδαλουσίας – όπως και ο Έλληνας αγρότης – συχνά αρέσκονται να παίζουν το θύμα (είμαι σκληρός ε;). Και αυτό που μου είπες πάλι τι ήταν; «Έχεις κατανοήσει πλήρως τα προβλήματα των μεταναστών. Σε καλώ να κατανοήσεις και τον Γάλλο αγρότη». Γιατί «Πιτσιρίκο», γιατί (με στεναχώρησες τα μάλα); Αυτά μου λένε όλη την ώρα: «εσύ κατανοείς τα προβλήματα των μεταναστών αλλά όχι των ντόπιων». Σε παρακαλώ πες μου τι πρέπει να καταλάβω από τα προβλήματα του Γάλλου αγρότη σε σχέση με το δημοψήφισμα και δεν το έκανα; Εγώ με το κουτό μου το μυαλό πίστεψα πως εάν ψηφίσει «ναι» θα έχει καλύτερη προοπτική και αυτός και ο μετανάστης ενώ εάν ψηφίσει «όχι» αυξάνονται οι πιθανότητες να βρεθούν αντίπαλοι. Έσφαλλα και επέδειξα έλλειψη κατανόησης;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Άσχετα με τα επιμέρους σχόλια θεωρώ ότι το κείμενο του Μ. Μ. ήταν ό,τι καλύτερο έχω διαβάσει ως τώρα στον Ελληνικό Τύπο για το θέμα. Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία του παράγραφο.
Αγαπητέ κύριε Δήμου, υπερβάλλετε.
Αγαπητέ Γκάζι, κατάλαβες τώρα γιατί ΔΕΝ πρέπει να πιεις καφέ (ούτε γάλα) με τον πιτσιρίκο;
Αγαπητοί πιτσιρίκο και μαύρο πρόβατο, φοβάμαι πως το Σύνταγμα δεν έχει καμιά σχέση με αυτά που γράφετε. Ενα εργαλείο είναι. Αν στην Ευρώπη υπάρξει προοδευτική πλειοψηφία, χρησιμοποιεί αυτό το εργαλείο για να οδηγήσει την Ευρώπη σε προοδευτική κατεύθυνση. Αν υπάρξει συντηρητική πλειοψηφία, χρησιμοποιεί αυτό το εργαλείο σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Αλλά αν δεν υπάρχει εργαλείο, υπάρχει αδιέξοδο. Και το αδιέξοδο ωφελεί τις ελίτ, όχι τους λαούς. Περιμένετε να δείτε τις προγραμματικές δηλώσεις του Μπλαιρ μόλις αναλάβει την προεδρία, την 1η Ιουλίου.
Αγαπητή Irina, θα μας πεις περισσότερα για τις εμπειρίες σου σ'αυτή την υπέροχη χώρα;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
«Πιτσιρίκο» δεν έχω αφεντικό. Τουλάχιστον για την ώρα. Είμαι αδέσποτος, πλάνητας, χαίρομαι την πλήρη ελευθερία μου και αυτό με σώζει (και με καταδικάζει ταυτόχρονα). Σου το είπα άλλωστε πως ανήκω στους ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Εσύ όμως, αφού είσαι σε σύνταξη, κάποτε πρέπει να είχες αφεντικό και φοβάμαι πως από εκεί προέρχεται η τραυματική σου σχέση με την εξουσία. Σε κατανοώ και συμπάσχω. Αλλά το καφέ ο λέ θα το πιούμε μαζί όπως και να έχει το πράγμα.
Πιτσιρίκο, αυτή η ατάκα δεν σου ταιριάζει, νομίζω πως το κατάλαβες. Γκάζι, μπορώ να μαγνητοφωνήσω τη συζήτηση που θα κάνετε; Νομίζω πως υπάρχουν πολλοί εκδότες που θα ενδιαφέρονταν για τα δικαιώματα.
Την Ελλάδα εννοούσα, Irina. Αλλά γράψε για όποια χώρα θέλεις. Βαρέθηκα τις μαρξιστικές αναλύσεις του πιτσιρίκου.
(Πλάκα κάνω, πιτσιρίκο, μη μ'αφήνεις)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
«Πιτσιρίκο» όσα λες it’s greek to me πλέον. Τι λέω, χειρότερα: it’s albanian to me. Εάν θες να πεις κάτι πες το, μην μας κάνεις τον Sherlock Holmes. Από εκεί και πέρα εγώ ξέρω ποιος είσαι, ξέρω ακόμα και που μένεις (συνήθως). Αλλά δεν το λέω για «να σε προστατεύσω». Θα περιμένω να το πεις εσύ πρώτος.
ΥΓ. Όσο για τον καφέ, άλλαξα γνώμη. Δεν θέλω να πιω μαζί σου ούτε καφέ ούτε γάλα. Δέχομαι πρόσκληση μόνο για CACAO!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Aye baby!
Καθυστερημένη απάντηση:
Δεν είμαι υπερβολικός - γιατί τα περισσότερα σχόλια που διάβασα ήταν από μέτρια ως μεροληπτικά (κατά τον ελληνικό φονταμενταλιστικό τρόπο).
Ως άνθρωπος που εδώ και 25 χρόνια δεν έχει αφεντικό (ούτε καν τον εαυτό του) χαίρομαι όσους μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα παρόλο που έχουν αφεντικό. Θέλει και κουράγιο και εξυπνάδα. Εγώ δεν την είχα, το πλήρωσα με δέκα (αναγκαστικές) παραιτήσεις και έμεινα πια οριστικά απέξω.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Όταν έγινε η βελούδινη επανάσταση, ο Βάκλαβ Χάβελ είχε πει : «ποτέ τόσοι πολλοί δεν έζησαν με ψευδαισθήσεις, που καλλιεργήθηκαν από τόσους λίγους, για τόσο πολύ χρόνο».
Ήθελε να καυτηριάσει την αντίληψη που μονίμως καλλιεργούσε το «σοσιαλιστικό» καθεστώς στον Τσέχο πολίτη, ότι ζει σε συνθήκες ευημερίας, ελευθερίας και ισότητας.
Ήταν να το ζήσουμε κι εμείς.
Στην «ελεύθερη» Δύση των ελεγχόμενων μέσων μαζικής ενημερώσεως, -του Μέρντοχ, του Μπερλουσκόνι, του δικού σου Λαμπράκη-, ιδίως τα τελευταία χρόνια, πολλοί δημοσιολογούντες έχουν στήσει στον τοίχο τις αλήθειες τόσο της Ιστορίας, όσο και της καθημερινής ζωής που βιώνει η πλειοψηφία των πολιτών, σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Οι οδηγίες προς τον απλό πολίτη σαφείς : δανείσου, κατανάλωσε, ζήσε όπως σου δείχνουμε στην τηλεόραση, και σκάσε !
Μη μιλάς για μετανάστες και λαθρομετανάστες. Είσαι εθνικιστής !
Μην αμφισβητείς τις αποφάσεις μας. Ξέρουμε καλύτερα από ΄σένα !
Για να ξεχνάς τα υπαρκτά προβλήματά σου γίνε τύφλα τα σαββατόβραδα.
Πάρε ecstasy, χάπια, κόκα.
Και, υπέρτατο όλων, υποκλίσου στους νόμους της αγοράς. Ισχύουν, όπως οι μοναρχίες στον Μεσαίωνα, «ελέω Θεού». Είσαι μόνο μονάδα μέτρησης στατιστικών μεγεθών, όχι ανθρώπινη ύπαρξη με πνεύμα, σαρκίο, ανάγκες και ικανότητες. Όσο μπορείς να δουλεύεις (εκ του δουλεία), με τον τρόπο φυσικά που θέλουμε εμείς, χωρίς ωράρια και ασφάλιση, θα σου δίνουμε τα απαραίτητα. Μετά ψόφα !
Θα μπορούσα να σου απαντήσω μόνο τη ρήση του Μπρεχτ, το 1953, : «αν δεν τους αρέσουν οι επιλογές του λαού ας εκλέξουν άλλον».
Θα γράψω λίγα παραπάνω.
Μ΄ ένα σμπάρο χτυπάς τρία τρυγόνια.
1) Αμέσως, φωνάζεις «εθνικισμός».
Η γνωστή «κατηγορία» που εξαπολύεται για κάθε διαμαρτυρία όσων υφίστανται τις επιλογές των καθαρμάτων που κυβερνούν.
Λες και είναι ντροπή να είσαι υπερήφανος για τον τόπο που γεννήθηκες, τις παραδόσεις του και όλες αυτές τις μικρές ή μεγάλες διαφορές που χαρακτηρίζουν και συνοδεύουν τη φυσιογνωμία συγκεκριμένων γεωγραφικών περιοχών. Και να θέλεις, μόνο, να διατηρηθούν τα καλά και να διορθωθούν τα στραβά.
Η ανάδειξη και η υποστήριξη αυτής της διαφορετικότητας αποκαλείται –αν θυμάσαι- πατριωτισμός και είναι, στη γνήσια μορφή του, η πλέον αντι-εθνιστική συμπεριφορά. Όταν αγαπάς την ιστορία, τον πολιτισμό, την κουζίνα –επιτέλους- του τόπου σου, αγαπάς, αποδέχεσαι και θέλεις να γνωρίσεις τα αντίστοιχα και όλων των άλλων λαών.
2) Καταλογίζεις ανωριμότητα στην επιλογή των πολιτών.
Φταίνε αυτοί που δεν βλέπουν «τη μεγάλη εικόνα».
Οι πολιτικοί νάνοι, αμερικανικής κοπής
α) πλημμύρισαν, χωρίς κανέναν έλεγχο, την Ευρώπη μετανάστες, υπηρέτες-σκλάβους σε μεγαλοσυμφέροντα που επιδιώκουν την επιστροφή σε εργασιακές συνθήκες Μεσαίωνα
β) διέλυσαν τον παραγωγικό ιστό των χωρών και ξεπούλησαν, εν μία νυκτί, το εθνικό κεφάλαιο που δημιουργήθηκε επί δεκαετίες από τα χρήματα των φορολογουμένων σε αρπακτικά, δήθεν επιχειρηματίες, hedge funds και σία. Απ΄αυτό προέκυψαν «οι αδυναμίες των εθνικών κρατών».
γ) δημιούργησαν κοινωνίες δυστυχισμένων, η κατάθλιψη από την πίεση και την ανασφάλεια σαρώνει, τόχεις πάρει χαμπάρι ;
δ) θέλουν να εντάξουν πλήρως τους Τούρκους –και άλλους- στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τότε όπως είπε ο Χέλμουτ Σμιτ, ένας ευρωατλαντιστής κι όχι κανένας μαρξιστής πολέμιος της Ε.Ε., να ενταχθεί και το Μαρόκο, η Αίγυπτος, γιατί όχι και το Πακιστάν.
Θα έπρεπε οι πολίτες να τους επιβραβεύσουν κιόλας, ψηφίζοντας ΝΑΙ, το οποίο βεβαίως η πολιτικοεπιχειρηματική ελίτ θα εξελάμβανε ως δικαίωση και θα προχωρούσε σε ακόμα πιο επώδυνα –για τον μέσο πολίτη- μέτρα.
Για μαλάκες ψάχνεις ;
3) Εγκαλείς τους υποστηρικτές του ΟΧΙ ότι «δεν έχουν πρόγραμμα».
Και που να το βρούνε ;
Γιατί, οι υπέρμαχοι του ΝΑΙ έχουν ;
Τα προγράμματα σχηματοποιούνται στη βάση της κοινωνίας, αποτυπώνουν τα κοινωνικά αιτήματα, προωθούνται από ανθρώπους με οράματα και διαμορφώνουν μαζικά κινήματα υποστήριξης (των προγραμμάτων).
Αφού έπιασε το πείραμα Παπανδρέου στην Ελλάδα, οι Αμερικανοί αποφάσισαν ότι τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου στην Ευρώπη, τα προωθεί καλύτερα η σοσιαλδημοκρατία.
Μέσα σε 20 χρόνια, δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο από τα –όποια- μαζικά κινήματα. Μόνο κόμματα-σφραγίδες και πολιτικάντες διαχειριστές.
Η πολιτική διαφθορά και η διαπλοκή πολιτικών και επιχειρηματικών συμφερόντων μαστίζει όλες τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, χωρίς πια τα επεισόδια να προκαλούν ενδιαφέρον.
Και οι πολίτες, μονάδες διάσπαρτες, κατακερματισμένες λόγω του τρόπου ζωής, ανίκανες να μορφώσουν ένα συλλογικό ηχηρό «αϊ στο διάολο αλήτες». Κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν «τρομοκράτες».
Αυτό που απέμεινε είναι το πολιτικό ένστικτο επιβίωσης των λαών της «γηραιάς Ευρώπης». Αυτό υπαγόρευσε το ΟΧΙ.
Ευτυχώς δεν γίναμε ακόμα ηλίθιοι αμερικάνοι, να ψηφίζουμε Ράμσφελντ.
Γράφεις «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση». Μωρ΄ τι μας λες !
Μόνος σου απαντάς : «το βροντερό ΟΧΙ τους, πρέπει να εκληφθεί ως NAI σε μια άλλη Ευρώπη, μια άλλη οικονομία, μια άλλη κοινωνία».
Μόνο διαπιστώνεις και θλίβεσαι. Και θα συνεχίσεις να θλίβεσαι. Έρχονται κι οι Ολλανδοί.
Δεν θίγεις την ουσία του προβλήματος.
Η σημερινή Ε.Ε. τι είναι ;
Η τότε ΕΟΚ, δημιουργήθηκε με συγκεκριμένες οικονομικές και πολιτικές επιδιώξεις. Τη σύμπραξη του γαλλικού χάλυβα (Λωραίνη) με τον γερμανικό άνθρακα (Ρουρ,) και το ξεπέρασμα των τραυμάτων που είχε δημιουργήσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Οι σημερινές εξελίξεις, που εκπορεύονται από το μαγειρείο των Βρυξελλών, ποιόν εξυπηρετούν ;
Απ΄ αυτές τις εξελίξεις σε ποιον τομέα της ζωής του θα δει βελτίωση ο ευρωπαίος πολίτης ;
Δηλαδή, να καταλάβω, γιατί κόπτεσαι.
Είσαι φιλο-ευρωπαϊστής ;
Κι αν ναι, πόσο ;
Πρώτα ευρωπαίος και μετά έλληνας ; Ή το αντίστροφο ;
Ποια συνείδηση πρυτανεύει όταν γράφεις ;
Και ποια πολιτική θέση ;
Περιμένεις να μπει η WAZ στο ΔΟΛ για γίνεις «ευρωπαίος» σχολιογράφος ;
Ή μήπως columnist ;
Ειρωνεύτηκες, στο blog του πιτσιρίκου, την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ότι κήρυξε νέα γαλλική επανάσταση.
Δυστυχώς, η ελευθερία, η ισότητα και η αδελφοσύνη παραμένουν αιτήματα.
Δυστυχώς, επίσης, σήμερα δεν υπάρχουν Ροβεσπιέροι.
Ο Κίτσος ο Τεγόπουλος έμεινε στην Ιστορία, όταν το 1988 απηύθυνε επί 6 μήνες στον Τσοβόλα, από την πρώτη σελίδα της «Ε», το ερώτημα :
«είστε συνένοχος ή βλαξ ;»
Το ίδιο ερώτημα ισχύει σήμερα για τους αναιτιολόγητα «φιλοευρωπαϊστές».
ΥΓ. Προχθές ο Δελαστίκ αποκάλυψε ότι σε συγκεκριμένο άρθρο του Ευρωσυντάγματος, κυρώνεται η βρετανική κατοχή των βάσεων στην Κύπρο. Σοβαρό πόνημα !
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Α έτσι, «ανώνυμε»
Η γνωστή καραμέλα πως οι πολιτικοί «νάνοι» πλημμύρισαν την Ευρώπη με μετανάστες. Μα ιστορία χιλιάδων ετών αποδεικνύει την τάση μετανάστευσης των ανθρώπων. Δεν πάν να κάνουν ό,τι θέλουν οι πολιτικοί «γίγαντες» (ποιοί άραγε;) που οραματίζεσαι; Οι άνθρωποι θα μετακινούνται πάντοτε σε αναζήτηση ελευθερίας και ευμάρειας. Και πολύ καλά θα κάνουν, σε πείσμα (ακριβώς όπως το λες): των απανταχού υπερήφανων εθνικιστών και ξενόφοβων.
Δεν έμεινε κολυμπηθρόξυλο από τα κινήματα; Σε ποιανού το χέρι είναι να τα ξαναζωντανέψει; Τι αντίφαση είναι αυτή; Οι κυβερνώντες θα στα σερβίρουν στο πιάτο, ή μπας και θα σε διευκολύνουν; Αν δε θες να υποκλιθείς στους νόμους της αγοράς δεν έχεις παρά να τους αρνηθείς. Ναί, ναί, το έρημο το εθνικό κεφάλαιο. Με τέτοια πάντοτε... αυτοθυσία υπέρ των εργαζομένων. Δυστυχώς, η ελευθερία, η ισότητα και η αδελφοσύνη παραμένουν αιτήματα. Ε, αυτό το λέω κι εγώ. Μόνο που αυτά τα πανανθρώπινα (κι όχι εθνικά κατ' εσέ, όπως βγαίνει απ᾿το γραπτό σου) αιτήματα δεν τα υλοποιούν οι Ροβεσπιέροι, οι Στάλιν, οι Χότζες, οι Ζαχαριάδηδες και οι Φιντέλ. Τι να κάνουμε; Γι' αυτά, και γι' άλλα πολλά, δεν έχεις καταλάβει τι εστί η Ευρωπαϊκή Συνθήκη και που θα οδηγηθεί η Ευρώπη (κι ο κόσμος) με τη στείρα άρνησή της.Γειά χαρά.
Παιδιά, να τα συζητήσουμε όλα, και τα Συντάγματα, και τον καπιταλισμό, και τους πολιτικούς νάνους, και τον Λαμπράκη, και ότι άλλο θέλετε. Θα δεχθείτε όμως κάτι, γιατί αλλοιώς δεν έχει νόημα η συζήτηση: δεν παίρνω εντολές ή "γραμμή" από κανένα αφεντικό. Στα 15 χρόνια που γράφω αυτή την καθημερινή στήλη, η διεύθυνση έχει παρέμβει μία (1) φορά, όταν έγραψα για ...πάνες. Δεν έχει υπάρξει καμιά άλλη παρέμβαση, ούτε από τον Καραπαναγιώτη, ούτε από τον Λαμπράκη, ούτε από τον Καψή.
Μπορεί φυσικά να αυτολογοκρίνομαι (και το κάνω, όλοι το κάνουμε, στις δουλειές μας, στις παρέες μας, στις οικογένειές μας). Μπορεί να μη δίνει κανείς δεκάρα για τα διεθνή (δεν ισχυρίζομαι ότι υπάρχει η ίδια ελευθερία στους πολιτικούς συντάκτες). Μπορεί να έχει δίκιο ο κύριος Δήμου (αν και δεν είναι θέμα εξυπνάδας, ίσως έχει περισσότερο να κάνει με ευελιξία).
Ολα αυτά όμως έχουν να κάνουν με μένα, όχι με τα αφεντικά. Μπορείτε να διαφωνείτε με μένα και με τις απόψεις που μεταφέρω, μπορείτε να με θεωρείτε ηλίθιο, μπερδεμένο ή μικροαστό, δεν μπορείτε όμως να με θεωρείτε πουλημένο ή ανέντιμο. Σταματήστε λοιπόν αυτό το παραμύθι, είναι παραπλανητικό, και κυρίως είναι βαρετό.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Επειδή με προκαλείς, να σου πω ποια είναι η μεγάλη πλάκα; Οτι το δικό μου αφεντικό είναι πιο φιλελεύθερο από το δικό σου!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ναι είναι γαλλική επανάσταση αυτό που συνέβη. Μόνο που η γαλλική επανάσταση είχε τις φάσεις της. Υπήρχε δε μια φάση που κυνηγούσαν τους ξένους, τους κατηγορούσαν ως πράκτορες και καταστροφή της Γαλλίας (επειδή είστε διαβασμένοι άνθρωποι θα το ξέρετε πως λέγετε η «φάση» αυτή) και όπου ο άγριος εθνικισμός ήταν κυρίαρχος. Με δεδομένο ότι από εκείνους που ψήφισαν «όχι» το 67% δεν θέλει να δει τους ξένους ούτε ζωγραφιστούς τότε θα έλεγα πως η τωρινή «γαλλική επανάσταση» μοιάζει λιγάκι, λιγάκι λέω στην…. (πως λέγεται ανώνυμε η φάση αυτή;).
Θα παρακαλούσα πάρα πολύ – δεν ξέρω όμως εάν θα εισακουστώ – τον «Πιτσιρίκο» και τον Μιχάλη να αφήσουν αυτή την διαμάχη περί αφεντικών γιατί πέφτει πολύ το επίπεδο της κουβέντας – «Πιτσιρίκο» εσύ το άρχισες πρώτο και πρέπει εσύ να κάνεις το πρώτο βήμα. Σε ικετεύω και σας ικετεύω, δεν έχει νόημα αυτό το πράγμα. Έχουμε άλλα σοβαρότερα πράγματα να συζητήσουμε.
Όσο για τις ύβρεις του ανώνυμου Μιχάλη μην ανησυχείς: η ταπεινή μου εμπειρία ως μετανάστη δείχνει ότι όποιοι βρίζουν περισσότερο τα αφεντικά ξέρουν να γλύφουν και καλύτερα. Ή όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Μαρξ φοβού τους τέτοιους εάν γίνουν αφεντικά οι ίδιοι (mamma mia!!!!). Τους έχω δοκιμάσει στο πετσί μου Μιχάλη και το ξέρεις…
Μια τρίτη παρατήρηση είναι ότι την κόλαση στην γη την έφεραν πάντα όσοι ευαγγελίζονταν την απόλυτη καθαρότητα και το Παράδεισο (όπως ο ανώνυμος). Ανώνυμε μπορείς να μας εξηγήσεις γιατί η Κούβα του Φιντέλ έχει κλείσει περισσότερους ανθρώπους στις φυλακές απ’ο,τι η Μεγάλη Βρετανία του Μπλέρ, αν και πληθυσμιακά απέχουν πολύ η μία από την άλλη; (την τελευταία παρατήρηση την δανείζομαι από το τελευταίο βιβλίο του Memmi – εάν δεν το έχεις ανώνυμε πήγαινε να το αγοράζεις, θα σου κάνει καλό).
ΥΓ. Καλά μετά τον «ανώνυμο» Μιχάλη πιστεύω πως έχει σειρά να επισκεφθεί το blog σου κάποιος από τους παπαροκάδες… Για να κλείσει ο κύκλος όχι για τίποτε άλλο. Γουστάρω όμως, έχει πλάκα όλο αυτό… Μια παρατήρηση μόνο (πάλι!): εάν δεν σας αρέσουν αυτά που γράφει ο Μιχάλης μην τα διαβάζετε. Εάν θέλετε να σχολιάσετε όμως μην βρίζετε. Το λεξιλόγιό σου ανώνυμε και το ύφος σου θυμίζει τον Γραμματέα του Κόμματος που είχαμε στο δημοτικό. Πάντως Μιχάλη φαίνεται πως τσίγκλησες τα νεύρα σε πολλούς. Σε τελευταία ανάλυση αυτή είναι η δουλειά σου… Άσε τους άλλους να τα χαϊδέψουν.
Οπ, σε μένα το κάνεις αυτό, που υποστήριξα με πάθος το δικαίωμά σου στην ανωνυμία; Εσύ, ο μαιτρ των πειραγμάτων, δεν ανέχεσαι λοιπόν ούτε ένα αθώο πείραγμα από έναν αγνό θαυμαστή σου;
Ca ne passerait rien si je rencontrais Pitsirikos, Irina. Malgré nos différences (il est un gauchiste indépendant, je suis un libéral vendu au capital), nous sommes des gens civilisés.
αγαπητέ «πιτσιρίκο» είσαι τόσο πνευματώδης και με ευρύτητα πνεύματος, αλλά δυστυχώς το χαραμίζεις μ' έναν άνευ λόγου βεβιασμένο, κατά τη γνώμη μου, κυνισμό.
Έχουμε τόσα να πούμε, μη το σκατώνουμε το πράγμα.
Σου γράφω γιατί εκτιμώ πολλά από τα σημειώματά σου.
Σε χαιρετώ
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Πρώτα προς τον Οικοδεσπότη.
Μιχάλη Μητσέ
Επί του προσωπικού :
Όταν κάποιος παρακολουθεί τα πονήματά σου, και κάθεται να σου γράψει κάτι παραπάνω από ένα βιαστικό σημείωμα, από που συνάγεις ότι σε θεωρεί πουλημένο ή ανέντιμο ;
Από τα ερωτήματα ;
Όπως έλεγε ο θείος Κάρολος, «το κοινωνικό Είναι καθορίζει την κοινωνική συνείδηση».
Αν λοιπόν, εσύ, μέσα σ΄ αυτήν την παραμυθία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, οραματίζεσαι τον εαυτό σου πολύφερνο σχολιαστή, με βήμα στα ευρωπαϊκά μέσα, να διαβάζεσαι από τη Λισσαβώνα μέχρι τα Ουράλια και το Καρακορούμ, να είσαι opinion maker, μέγα think tank, τότε, γιασάν ρε μάγκα, αντιλαμβάνομαι την αφετηρία σου.
Συνδέεις την πολιτική εξέλιξη με την προσωπική σου ανέλιξη.
Αν όμως δεν προσδοκάς προσωπικό όφελος, θα σου καταλογίσω ή πολιτική αφέλεια ή επιφανειακή ερμηνεία των τεκταινομένων.
Το τι συμβαίνει σήμερα στα ΜΜΕ, παγκοσμίως, είναι γνωστό. Ξεκίνησε στην Αμερική, όταν οι ανταποκρίσεις και οι φωτογραφίες από τον βρώμικο πόλεμο του Βιετνάμ ξεσήκωσαν την κοινή γνώμη ενάντια στην εξουσία, και δημιούργησαν το αντιπολεμικό κίνημα. (Το ότι ο μετέπειτα σφαγέας των Βαλκανίων Κλίντον συμμετείχε σ΄ εκείνο το κίνημα το αντιπαρέρχομαι, εδώ).
Τότε, οι εξουσιαστές αποφάσισαν : μούγκα στη στρούγκα.
Οποιαδήποτε είδηση αποκαλύπτει τις πραγματικές διαστάσεις των εγκλημάτων –και δεν μιλάω μόνο για εγκλήματα στα οποία χύνεται αίμα- που διαπράττονται εν ονόματι οικονομικών συμφερόντων απλά αποκρύπτεται, ή επιδιώκεται να αποκρυφθεί.
Όποιος προσπαθεί να αποκαλύψει τα συμφέροντα που συνδέονται βαφτίζεται συνωμοσιολόγος.
Όποιος τολμά να πει τη λέξη ιμπεριαλισμός χαρακτηρίζεται τρελλός, γραφικός, ρατσιστής ή παρωχημένος.
«Η Ιστορία τελείωσε» βάζουν ένα λεχριτάκο να πει. Τέρμα οι ταξικές αντιθέσεις.
Μόνο που σ΄ αυτή τη φάρμα «κάποια ζώα είναι περισσότερο ίσα» …
Έτσι φθάσαμε σε κορμοράνους και «ενσωματωμένους» δημοσιογράφους.
Έτσι φθάσαμε στη Φαλούτζα και στα «απόκρυφα των Βρυξελλών».
Δε σημαίνει ότι όλα γίνονται χωρίς αντίσταση. Γονατίζω εμπρός στους χιλιάδες μη ενσωματωμένους δημοσιογράφους, φωτογράφους, εικονολήπτες, σχολιαστές που προσπαθούν να μεταφέρουν στον κόσμο «τι συμβαίνει». Πολλοί έδωσαν γι΄ αυτό τη ζωή τους, άλλοι το πληρώνουν με φυλακές και διώξεις.
Επί του πολιτικού :
Η παγκοσμιοποίηση επιβάλλει ομογενοποίηση. Απαιτεί έναν ανθρώπινο πολτό, χωρίς εθνικά χαρακτηριστικά. Άτομα που προσδιορίζονται βάσει καταναλωτικών προτιμήσεων.
Δεν τους χρειάζονται έλληνες, γάλλοι, δανοί, ισπανοί.
Μόνο οι «φυλές» της VODAFONE, της MacDonalds, της NIKE.
Στα εγκαίνια του ΙΚΕΑ στο Λονδίνο, άνθρωποι ποδοπατήθηκαν για το ποιος θα πρωτοαγοράσει τα φτηνοπράγματα. Οι ίδιοι μαχητικότατοι άνθρωποι ουδόλως μάχονται για τα εργασιακά τους δικαιώματα (Arbeit macht frei), στέκονται απαθείς μπροστά στην καταπάτηση των προσωπικών τους δεδομένων από κάμερες, βιομετρικά διαβατήρια, και στην πρωκτοβυθοσκόπηση που πρέπει να υποστούν εάν θελήσουν να ταξιδέψουν στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το βλαμμένο της ΤΙΜ «τα θέλει όλα». Τι θέλει ; Μήπως λιγότερες ώρες εργασίας ; Μήπως να συμμετέξει στα κέρδη που με την εργασία του συνεισφέρει να δημιουργηθούν ; Όχι. Θέλει να πει τα κάλαντα και να του δώσουν το σπίτι.
Κι αυτόν θέλουν να έχουν τα νέα παιδιά για πρότυπο. Να χαζοχορεύει στο Ζάππειο επειδή κερδίσαμε στη Eurovision.
Δεν θέλουν να βγει άλλος Κουν να διδάσκει αρχαίο δράμα και κωμωδία, να κοινωνεί Τέχνη. Θέλουν να βλέπουμε τα ψώνια στο Dream Show.
Δεν θέλουν να βγει άλλος Ελύτης να γράψει, κι άλλος Μπιθικώτσης να τραγουδήσει «της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ». Θέλουν καλομοίρες και Fame Story.
Δεν θέλουν άλλο Θεόφιλο να ζωγραφίσει τα ελληνικά χρώματα και ιστορία. Θέλουν να θεωρήσουμε Τέχνη το μαλάκα που γαμάει το καρπούζι.
Τραπεζίτες, χρηματιστηριακό κεφάλαιο, βιομήχανοι, έμποροι, μεταπράτες κάθε είδους, παρασιτικές δραστηριότητες κάθε μορφής, δουλέμποροι, Bolkenstein, στοιχηματζήδες, διαφημιστές, και τα παπαγαλάκια τους, θέλουν μια ανοιχτή αγορά.
Γι΄ αυτό πολεμούν με λύσσα τα σύνορα, κι ότι αυτά –νοητά πλέον- εκφράζουν : τις απαγορεύσεις στην ασυδοσία τους.
Απέναντι σ΄ αυτούς στέκει ένα άλλο όραμα, πολύ πιθανόν ουτοπικό. Η Ευρώπη των Λαών.
Αν είναι να γίνει, να γίνει έτσι. Αλλοιώς, ποτέ μη σώσει.
Κι όσον αφορά το concept, μια Ευρώπη μεγάλη δύναμη, «αντίπαλον δέος» στην Αμερική, αν είναι να γίνει με ισοπέδωση της ζωής μας και της ταυτότητάς μας, «λύκος να φάει τη μάνα της».
Καλύτερα να μας πατήσει όλους η Αμερική και να περιμένουμε (όσοι θα ζουν τότε) να πέσει, όπως η Ρώμη, από τους τότε βαρβάρους. Εμείς θα είμαστε Μιθριδάτες.
Όταν τα πράγματα οδηγούν σε μάχη, διαλέγουμε στρατόπεδο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αποδεχόμαστε άκριτα κάθε πτυχή και θέση της πλευράς που επιλέξαμε.
Βλέπεις. Ο Σημίτης, ο Γιωργάκης κι ο Κωστάκης εκδηλώθηκαν.
Επιμένω λοιπόν. Αφού δεν έχεις και δεσμεύσεις.
Τι εκφράζει, για σένα, η Ε.Ε. σήμερα ;
Επί του γραμματικού :
Σε συμπάθησα περισσότερο, ξέρεις πως γράφεται το «αλλοιώς». Τώρα, οι αγράμματοι τάχουν κάνει όλα ίσιωμα.
(Ένθετο στο Θέμα) Επί του Claudio Magris:
Όσο κι αν με γοητεύει η Mitteleuropa, η αυτοκρατορία των Αψβούργων δεν ήταν γοητευτική για τους πολλούς. Εκτός κι αν η ασχολία σου ήταν οι χοροί στη Βιέννη.
Ο αγαπητός Κλαούντιο, από τις πηγές του Δούναβη μέχρι τα βουλγαρικά σύνορα καλά πάει. Από ΄κει και πέρα …
Βασίλη
Ο 10ος και ο 11ος μ.Χ. Αιώνας χαρακτηρίζονται από πληθυσμιακές ανακατατάξεις που έμειναν στην ευρωπαϊκή ιστορία ως «η μεγάλη μετανάστευση των λαών». Μόνο που όταν τελείωσαν, οι «μετακινηθέντες λαοί», μέσα από διαδικασίες, που θα απαιτούσε πολύ χρόνο για να αναλύσουμε εδώ, συνέστησαν αργά, βασανιστικά και δυστυχώς με αίμα, τα σημερινά εθνικά κράτη. Εσύ τι θες ; Να καταργηθούν χάριν ενός ασαφούς δήθεν υπερ-εθνικού μορφώματος ; Μαζί σου. Αρκεί να μου πεις με ποιους όρους και με ποιες συνθήκες. Με αγαλλίαση θα μάθω, εφόσον μου υποδείξεις εσύ που κατάλαβες, που θα οδηγηθεί η Ευρώπη.
Τώρα, αν «όλες οι φυλές του Ισραήλ» έρχονται εδώ σε πείσμα μου, μεγάλη η χάρη μου !
Αν από όσα έγραψα αυτά κατάλαβες, κάνε ένα κόπο και ξαναδιάβασέ τα.
Οι αναφορές σου σε δικτάτορες είναι επιλεκτικές. Μόνο οι κομμουνιστές. Τους άλλους τους ξέχασες ;
Καπλάνι
Οι αλήθειες πονάνε.
Ο λατρεμένος Reiser (αν δεν ξέρεις ποιος ήταν πήγαινε να μάθεις), που είχε βιώσει το παρισινό αλγερίνικο γκέτο, είχε πει : «οι μετανάστες είναι συντηρητικά και αντιδραστικά στοιχεία. Επιδιώκουν μόνο την καλοπέρασή τους. Αντί να αγωνισθούν για να βελτιώσουν τις συνθήκες στον τόπο τους, προτιμούν να φορτώνουν τα προβλήματά τους σε άλλους».
Μόνος, εσύ, είδες «ύβρεις».
Όταν τελείωνε την ομιλία ο γραμματέας του κόμματος, πηγαίνατε όλοι μαζί να εξολοθρεύσετε την Ελληνική Μειονότητα της Βορείου Ηπείρου ;
Πιτσιρίκο
Όλη μου την αγάπη.
ΥΓ συμπλήρωση του προηγούμενου. Όταν ο Δελαστίκ, στη Στάη, αποκάλυπτε το άρθρο του Ευρωσυντάγματος που κυρώνει την βρετανική κατοχή των βάσεων στην Κύπρο, η Άννα Διαμαντοπούλου, θαμώνας της Λέσχης Μπίλντεμμπεργκ απ΄ την Κοζάνη, με πολυκατοικίες στη Γλυφάδα που χτίσθηκαν τα τελευταία χρόνια, με σύζυγο χωμένο στα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά προγράμματα, που ψήφισε στη Βουλή το Ευρωσύνταγμα, χαζογέλαγε ανερυθρίαστα ! Τα συμπεράσματα δικά σας …
Τελικά εσείς οι αριστεροί δημοσιογράφοι (γιατί όλοι επώνυμοι κι ανώνυμοι εδώ, δημοσιογράφοι είσαστε) έχετε μεγάλη πλάκα.
Συνεχίστε γερά σας απολαμβάνουμε!
Οντας μη δημοσιογράφος και μην έχοντας το χρόνο να παρέμβω στη συζήτηση, να σημειώσω οτι, μετά το αποτέλεσμα στην "άλλη χώρα του τυριού", θεωρείται λήξαν το θέμα του ευρωσυντάγματος στην παρούσα μορφή του.
Για να δούμε τώρα τις σοφιστείες που θα "αποδείξουν" τον εθνικισμό των Ολλανδών...
Κλείνω επαναλαμβάνοντας οτι η ένταση της ταξικής πάλης, ο μαχητικός συνδικαλισμός, η δημιουργία/ενίσχυση ισχυρών κομμάτων των εργαζομένων, είναι μονόδρομος για την άνοδο του επιπέδου ζωής των λαών της "νέας ευρώπης". Επικίνδυνο και αφελές να περιμένει κανείς το οτιδήποτε από ένα ευρωσύνταγμα, πόσο μάλλον αυτό που έφτιαξε ο Ζισκάρ...
-Με τον ανώνυμο συμφωνώ στα περισσότερα. Τον προσκαλώ να πάρει τουλάχιστο ένα (ειδικότερο) ψευδώνυμο
Αγαπητέ anonymous, συγγνώμη που άργησα να σου απαντήσω, αλλά έπαιρνα γραμμή από τη Λισαβώνα, τα Ουράλια και το Καρακορούμ. Υστερα λοιπόν από πολύωρες διαβουλεύσεις, μου είπαν να σου πω ότι είσαι ένας χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του αριστερού υποστηρικτή του ΟΧΙ: θεωρίες συνωμοσίας, αρχαίο ελληνικό πνεύμα, άφθονη παραπληροφόρηση, ολίγος ρατσισμός και μπόλικα παχειά λόγια.
"Επί του προσωπικού", όπως λες, συγχώρεσε με, αλλά δεν μπορώ να ακολουθήσω. Ο διάλογος απαιτεί ισοτιμία, δεν γίνεται με ανωνύμους.
Ανώνυμε με σένα δεν έχω πολλά να πω γιατί εγώ υπογράφω τις απόψεις μου με όνομα και επίθετο ενώ εσύ κρύβεσαι.
Αλλά δεν είναι αυτό το κύριο. Δεν έχω πολλά να πω γιατί εσύ καλέ μου μπερδεύεις την γαλλική επανάσταση με την πολιτιστική επανάσταση στην Κίνα. Όπως μπερδεύεις τον Μάρξ με τον Μάο Τσε Ντούγκ. Από εκεί και πέρα την καλοπέραση του καπιταλισμού είμαι σίγουρος πως την έχεις γευθεί και την γεύεσαι πολύ περισσότερα από μένα. Οι μετανάστες μπορεί να είναι είτε προοδευτικοί είτε αντιδραστικοί, είτε χαζοί είτε έξυπνοι. Εσύ όμως είσαι ένας μόνο ένας εθνικο-σοσιαλιστής (εάν μου πεις που διαφέρεις από τον Λεπέν θα σου είμαι ευγνώμων)
Όσο για εξολοθρεύσεις αυτά ανήκουν στους ομοϊδεάτες σου: εσείς ονειρεύεστε στρατόπεδα συγκέντρωσης για τους εχθρούς της φυλής, της τάξης και του έθνους και κάθε για κάθε είδος μειονότητα που δεν συμφωνεί με την άποψή σας… Εύχομαι να μην σας ξαναδοκιμάζει ξανά στο πετσί της η ανθρωπότητα
ΥΓ. Συγγνώμη που το 1990 νικήσαμε τα «γκουλάκ» σας και γκρεμίσαμε το τείχος του Βερολίνου σας ανώνυμε …
Ανώνυμε, αναφέρθηκες σε επαναστάτες, Ροβεσπιέρο κ.λπ. που όμως κατέληξαν δικτάτορες. Γι' αυτό και πρόσθεσα κι άλλους στο «πάνθεον». Στο κάτω-κάτω οι Φράνκο, οι Μουσολίνι, οι Χίτλερ, οι Πινοσέτ καί άλλοι ων ουκ εστίν αριθμός, δεν έκρυβαν τις άθλιες επιδιώξεις τους. Και πάντως δεν τόπαιζαν επαναστάτες. Να προσθέσουμε ακόμα και τους επίδοξους Λεπέν κ.λπ., της σύγχρονης εποχής (εναντίον της ανοιχτής κοινωνίας, της Ευρώπης και των «ξένων» κι αυτοί, μαζί με τους «αριστερούς» φίλους και συμμάχους τους).
Παρεπιμπτόντως σ' αυτό που λες «δική» μας ταυτότητα ανήκουν και τα εκατομμύρια των ελλήνων μεταναστών; Συμπεραίνω πως μάλλον όχι αφού «οι μετανάστες είναι συντηρητικά και αντιδραστικά στοιχεία. Επιδιώκουν μόνο την καλοπέρασή τους. Αντί να αγωνισθούν για να βελτιώσουν τις συνθήκες στον τόπο τους, προτιμούν να φορτώνουν τα προβλήματά τους σε άλλους».
Έτσι το λές (μέσω του δηλητηρίου του Reiser). Συλλήβδην, όλοι οι μετανάστες.(κάτι σαν: οι γιατροί είναι αλήτες, οι τεχνίτες απατεώνες, οι αμερικάνοι ηλίθιοι, τόπες κι αυτό, οι έλληνες κατσικοκλέφτες, κ.ο.κ.)
Πέφτεις στη γνωστή παγίδα κατηγοριοποιώντας τους μετανάστες ως οικονομικό, ή άλλο, μέγεθος. Η ανθρώπινη ύπαρξη και το δικαίωμα στη ζωή και στην κοινωνία προηγείται, φίλε μου, κατά πολύ της όποιας κατηγοριοποίησης. Μπορεί ν' ανατριχιάζεις τώρα, αλλά επειδή είμαι μεγαλύτερός σου, μην ανησυχείς: Γαλουχήθηκα με την πνευματική άμμο των εγχειριδίων της ακαδημίας της ΕΣΣΔ, περί του ιστορικού υλισμού, αλλά και με την αγράμματη τσιτατολογία μιας ολόκληρης εποχής.
Δεν είναι αναχρονισμός να αναφέρεσαι στα εθνικά κράτη που βασανιστικά άρχισαν να συστήνονται από το 12ο αιώνα και μετά;
Δεν καταλαβαίνω, ποιο υπερεθνικό μόρφωμα; Εγώ μίλησα για τους ενωμένους προλετάριους όλου του κόσμου , ή ο θείος (σου;) ο Κάρολος; (χωρίς να εξαιρεί την Ευρώπη βέβαια )
Επειδή μιλάς για το σφαγέα των Βαλκανίων, Μιλόσεβιτς νομίζω πως λεγότανε. Εκτός αν εννοείς το συνονόματό μου το Βουλγαροκτόνο. Υπάρχει ασφαλώς κι ο Κάραζιτς, αλλά κι ο Μλάντιτς. Όμως, τη δική τους συμβολή στο επαναστατικό γίγνεσθαι και την προσφορά τους στην ανθρωπότητα, δεν τις έχει αξιολογήσει ακόμα η ιστορία. Αυτές είναι οι ατυχίες των μεγάλων ανδρών.
Πιτσιρίκο, αν εκλαμβάνεις μια κρίση μου για κάποιες πτυχές των γραπτών σου ως κολακεία, λυπάμαι και επανορθώνω. (ούτε σε ξέρω, ούτε σ' έχω ανάγκη για να σε κολακέψω): Δεν είσαι πνευματώδης. Εντάξει; Ευχαριστημένος τώρα; Όσο για τον κυνισμό, ένας είναι. Των αδυνάτων και των ισχυρών.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Γαλουχήθηκα με την πνευματική άμμο των εγχειριδίων της ακαδημίας της ΕΣΣΔ, περί του ιστορικού υλισμού, αλλά και με την αγράμματη τσιτατολογία μιας ολόκληρης εποχής.
ouaou! Fainetai...
Loipon, file Basilh, qa eprepe na eixec afomoiwsei apo kainh thn epoxh, oti thn istoria den th grafoun oi megaloi diktatorec kai ta megala kaqarmata, alla h palh twn tajewn kai h anaptujh twn pagagwgikwn dunamewn.
Oso gia touc sfageic twn Balkaniwn, na prosqesw sthn elliph sou lista touc Touzman, Izetmegkobitc, Clinton, Blaire, Chirac kai keinon ton akatanomasto Italo.
To "megalo remali" se xaireta apo kei pou brisketai - na prosqsw oti me exei galouxhsei me to dhlhthrio tou.
Oso gia touc metanastec, sigoura de xwrane sto sxhma proodeutikoc/antidrastikoc. Osoi magkrempinoi afhsan tic gidec touc kai thn peina touc kai hrqan na bidwnoun tic lamarinec thc Renault kai thc Pegeot sth Gallia, koubalhsan mazi kai th xamhlh touc politikh suneidhsh, ton Allax, to Xassan B' ktl. Sto baqmo pou rizwsan sth Gallia, katalaban oti qa doun asprh mera mono me ton koino agwna, kai summeteixan s'auton kai se kaqe pleura tou koinwnikou gignesqai.
Etsi kanan oi Italoi prin ap'autouc - etsi kanoun oi afrikanoi kai oi asiatec shmera.
H parametroc pou prosteqhke, einai h eleush miac neac geniac, apokleismenhc apo th douleia kai th zwh, bora sthn preza kai stouc imamhdec. Alla pou qa paei,jupnane ki autoi (xwric fusika na einai dedomeno ac douleyoume oloi gi auto, o kaqe autoprosdiorizomenoc aristeroc, exei tic euqunec mou).
Metanasthc eimai ki egw kai jerw ti sou lew.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Mono gia shmera ta greeklish/byzntine edition. Mouxei kollhsei apo th xrhsh tou greek latex.
Atimh jenhteia :-)
Βασίλη τζάμπα κουράζεσαι με «ανώνυμους» που ούτε ένα πρωτότυπο παρατσούκλι δεν μπορούν να βρουν. Άσε τους νοσταλγούς των γκουλάκ και του Στάλιν, τους λάτρεις της βίας και του τερμιντόρ. Αυτούς τους τύπους τους έχει αναλύσει ο Adorno (στην «αυταρχική προσωπικότητα») και η Hannah Arendt… Στην σημερινή εποχή βρέθηκε ο νέος όρος «φαιοκόκιννοι». Εκεί ανήκει ο «ανώνυμος» που ούτε ένα πρωτότυπο παρατσούκλι δεν καταφέρνει να βρει.
ΥΓ. «Ανώνυμε» θες να σου κάνω δώρο κανένα από τα γίδια που μεγάλωσα πριν έρθω μετανάστης; Η δεν δέχεσαι αλβανικά γίδια εσύ, λόγω των εθνοκεντρικών σου αισθημάτων;
Sigoura o Adorno hjere giati milage sthn "autarxikh proswpikothta" :-)
File Gazmend, me thn eukairia qa hqela na se rwthsw:
mou fainetai oti milac ena karo glwssec. Exeic diabasei ton ampako (den ta lew auta epeidh ta briskoume - kaqe allo). Ekei sthn Albania, ti morfwsh elabec? Apo kaqara proswpikh periergia - kai endiaferon gia ton suntrofo pitsiriko, pou me tetoio talento prepei na sunexisei se kalo sxoleio!
Εντάξει καλέ μου, εντάξει. Η αλήθεια είναι ότι νιώθω ήδη ενοχές που ασχολήθηκα μαζί σου. Μας παρασέρνει το άτιμο το διαδίκτυο, χάνουμε το κέφι μας, χάνουμε τον χρόνο μας και το χειρότερο δίνουμε υπόσταση ακόμα και σε υποκείμενα… Ανώνυμε παραδίνομαι. Νίκησες. Όπως έλεγε και ο σύντροφος Στάλιν: «δεν υπάρχουν μάχες που δεν νικάμε». Άλλη μια φορά τον επαλήθευσες. Άντε γεια αγόρι μου…
Κι από μένα καληνύχτα παιδάκια. Μας κατατρόπωσαν τα επιχειρήματά σας. Άντε και προσεχώς να περάσετε στην πράξη. (Τάχουμε δει από παλιά (Ο.Π.Λ.Α και τέτοια).
Αγαπητέ «liberal vendu au capital = φιλελεύθερε πουλημένε στο κεφάλαιο» Μιχάλη
Στον κόσμο αυτό ερχόμαστε γυμνοί και φεύγουμε με θλιβερό κοστούμι.
Αυτό που μένει απ΄ το μεσοδιάστημα είναι μόνο αν κάποιος ενεδύθη Αξιοπρέπεια και Αρετή. Και αν έζησε όρθιος.
Αυτό για μένα σημαίνει υπεράσπιση του Πολιτισμού ενάντια στη βαρβαρότητα.
Ακόμα κι αν ο Πολιτισμός είναι η λεπτή φλύδα λούστρου που καλύπτει τα βίαια ένστικτα του ανθρωπίνου είδους, είναι ο Πολιτισμός που ανήγαγε τον Άνθρωπο σε κάτι ανώτερο απ΄ τα θηρία -είδη τινά των οποίων διαθέτουν σπάνια ευγένεια.
Στην Εποχή μας η απληστία τρυπά τη φλύδα και δημιουργεί τρομακτικές κοινωνικές ανισότητες. Για τις οποίες δε λες κουβέντα.
Δεν είναι η εποχή των ευγενικών θηρίων που σκοτώνουν μόνο όταν πεινάνε.
Είναι η εποχή των επιθετικών ερπετών που δηλητηριάζουν και απομυζούν.
Όχι για να εξασφαλίσουν τα προς το ζειν. Για να βγάλουν υπερκέρδη.
Είναι τα «στελέχη» που απολύουν χιλιάδες ανθρώπους, για να εγγράψουν λογιστικά κέρδη στις οικονομικές καταστάσεις τριμήνου, και να καρπωθούν από την αύξηση της τιμής της μετοχής.
Είναι οι πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίες που αρνούνται τις πατέντες των φαρμάκων στις χώρες της Αφρικής που μαστίζονται από ασθένειες.
Είναι οι τραπεζίτες που εκμεταλλεύονται τις καταθέσεις με 0,5 % και δανείζουν με 16 %.
Είναι οι νέο-συντηρητικοί που μακελεύουν το Ιράκ για ν΄ αρπάξουν το πετρέλαιό του.
Κι όλα αυτά γιατί ; Για Armani, κάμπριο και βίλλες.
Ήρθα γυμνός στο blog σου. Χωρίς όνομα. Κατέθεσα πολιτικές απόψεις.
Έρχεσαι ντυμένος. Με επώνυμο. Αλλά γυμνός από πολιτικές θέσεις.
Υποβιβάζεις τον εαυτό σου σε «ένα πουκάμισο αδειανό». Σ΄ «ένα σύννεφο με παντελόνια». Γιατί απλά αρνείσαι να θίξεις καθάρματα.
Πάλεψε τις απόψεις, αν μπορείς. Όχι το άτομο, όπως αγωνιωδώς γυρεύεις.
Άδικα έφθασες στα Ουράλια για να βρεις τι είμαι.
Πίστευα ότι το είχες καταλάβει.
Είμαι αριστερός.
Είμαι μ΄ αυτούς που πλήττονται απ΄ την επέλαση των βαρβάρων. Και είναι οι πολλοί.
Εσύ τι επιλέγεις ;
Σε ρωτάω τρίτη φορά.
Μου καταλογίζεις όσα προείπα πως θα μου καταλόγιζες. Αποκαλύπτει πνευματική ένδεια.
Για τα πραγματικά γεγονότα που ψευδεπίγραφα βαφτίζεις θεωρίες συνωμοσίας, βλέπε
http://www.onlinejournal.com/Special_Reports/052405Estulin/052405estulin.html
Πορεύσου με το πνεύμα της προτεσταντικής ηθικής (διάβασε και λίγο Max Weber).
Πορεύομαι με τον Επίκουρο.
Βασίλη
Θα έπρεπε να είχες γαλουχηθεί με Μαγιακόφσκι. Έχασες …
Μαύρο πρόβατο
Εξαίρετος «βυζαντινιστής». Προβλέπω Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (αστείο).
Μοιραζόμαστε κοινές αξίες. Στο θέμα των μεταναστών θα επανέλθω.
Αφιερώνω σε όλους το στίχο του Μιχάλη Κατσαρού
»Πάρτε μαζί σας νερό. Το Μέλλον έχει πολλή ξηρασία …»
Υπογραφή
Ανωνύμου του Έλληνος
http://www.onlinejournal.com
/Special_Reports/052405Estulin
/052405estulin.html
Ε λοιόν Γκαζμέντ πριν από 15 χρόνια σού'μοιαζα πολύ.
Τώρα πιά,
"Θα σας περιμένω μέχρι τα φοβερά μεσάνυχτα αδιάφορος-
Δεν έχω πια τι άλλο να πιστοποιήσω.
Οι φύλακες κακεντρεχείς παραμονεύουν το τέλος μου
ανάμεσα σε θρυμματισμένα πουκάμισα και λεγεώνες.
Θα περιμένω τη νύχτα σας αδιάφορος
χαμογελώντας με ψυχρότητα για τις ένδοξες μέρες.
"
Δημοσίευση σχολίου
<< Home