Τα πραγματικά κέντρα των αποφάσεων

Οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που ισχυρίζονται με τις ανακοινώσεις τους τις τελευταίες ημέρες ότι διαπραγματεύονται και αποφασίζουν γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα ούτε διαπραγματεύονται ούτε αποφασίζουν. Είναι υπερβολικά φθαρμένοι και υπερβολικά απαξιωμένοι για να μπορούν να το κάνουν. Ακόμη κι αν δεν ήταν όμως, ακόμη κι αν το πολιτικό σύστημα που εκπροσωπούν διατηρούσε ακόμη ένα βαθμό αξιοπιστίας, πάλι ένα μεγάλο μέρος των αποφάσεων θα λαμβανόταν αλλού. Το συμφωνήσαμε όταν ζητήσαμε να μπούμε στην ευρωπαϊκή οικογένεια, το αποδεχόμαστε όταν λέμε ότι θέλουμε να παραμείνουμε σε αυτή την οικογένεια, κι όποιος το αρνείται είναι είτε αμαθής είτε υποκριτής.

Στην πραγματικότητα, τις σημαντικές αποφάσεις για την Ευρώπη δεν τις παίρνουν ούτε η Μέρκελ και ο Σαρκοζί, το περίφημο ζεύγος Μερκοζί. Η, εν πάση περιπτώσει, δεν τις παίρνουν μόνο αυτοί. Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι-κλειδιά, λιγότερο γνωστοί, που μιλούν λίγο και βαραίνουν πολύ. Ελάχιστοι γνωρίζουν, για παράδειγμα, τον Ζοζέφ Ντολ, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο ευρωκοινοβούλιο. Κι όμως, ο άνθρωπος αυτός είναι από τους λίγους που μπορούν να καλέσουν απευθείας τη Μέρκελ ή τον Σαρκοζί στο κινητό τους τηλέφωνο.

Ένα από τα πραγματικά κέντρα αποφάσεων είναι το ευρωπαϊκό Συμβούλιο, λέει στον ιστότοπο Atlantico.fr ο Κριστόφ Ντελουάρ, που μαζί με τον Κριστόφ Ντιμπουά έγραψαν το βιβλίο Circus Politicus. Οι ηγέτες συνεδριάζουν εκεί κεκλεισμένων των θυρών. Κι αυτά που ανακοινώνουν στη συνέχεια μικρή σχέση έχουν μʼεκείνα που συζήτησαν. Οι δύο δημοσιογράφοι το έψαξαν αρκετά. Και διαπίστωσαν ότι σε μια σύνοδο όπου ο Νικολά Σαρκοζί είχε ισχυριστεί ότι είχε παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, μόλις 13 αράδες από τα πρακτικά αναφέρονταν στις προτάσεις του. Ανακάλυψαν επίσης ότι στη διάρκεια των συνόδων όπου συζητιούνταν τα σχέδια διάσωσης της Ελλάδας, οι αρχηγοί των κρατών, ο πρόεδρος του Eurogroupe και ο διοικητής της ΕΚΤ δήλωναν καθαρά ότι η παρουσίαση των αποφάσεων δεν θα ανταποκρίνεται σε αυτά που συζητήθηκαν.

Εδώ και μερικές ημέρες, λέει ο Ντελουάρ, ο γάλλος πρόεδρος ισχυρίζεται δεξιά κι αριστερά ότι εμπόδισε προσωπικά τη λήψη απόφασης για να τεθεί η Ελλάδα υπό κηδεμονία. Το βιβλίο όμως αποκαλύπτει το περιεχόμενο ενός ευρωπαϊκού Συμβουλίου όπου ο Σαρκοζί υποστήριζε με πάθος την άποψη της Αγγελα Μέρκελ ότι πρέπει να αναστέλλονται τα δικαιώματα ψήφου μιας χώρας που παραβιάζει τους δημοσιονομικούς κανόνες. Ακόμη μικρότερη είναι η συμμετοχή των πολιτικών στις αποφάσεις που λαμβάνονται για τις τράπεζες. Το πραγματικό κέντρο αποφάσεων εδώ είναι η Επιτροπή της Βασιλείας, όπου συνεδριάζουν οι διοικητές των κεντρικών τραπεζών. Οι συγγραφείς του βιβλίου ζήτησαν από τον γάλλο διοικητή Κριστιάν Νουαγιέ να τους αναφέρει τις διαφορές ανάμεσα στο κείμενο της Επιτροπής και το κείμενο που ψηφίστηκε τελικά από το γαλλικό κοινοβούλιο. Εκείνος απάντησε με ειλικρίνεια: καμιά.