H ελπίδα του Σουάν
Εντάξει, μπορούμε να παρηγορηθούμε. Δεν αποδοκιμάζουν μόνο οι υπερήφανοι Έλληνες φίλαθλοι τους εθνικούς ύμνους και τις εθνικές ομάδες των εχθρών. Το ίδιο έκαναν και οι Ισραηλινοί φίλαθλοι με τον Αμπάς Σουάν.Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ
posted by Μιχάλης Μητσός @ 11:31 π.μ.
2 comments
2 Comments:
αρκετα ενδιαφερουσα η ιστορια του Σουαν και ενδεικτική. Ας μου επιτραπει ομως να παραθέσω εν τάχει και τη δικιά μου εμπειρία που προερχεται απο την Αγγλία. Το καλοκαίρι λοιπόν που μας πέρασε, βρέθηκα σε μια κλασσική αγγλική pub του Nottingham, για να παρακολουθήσω τον προκριματικό αγώνα της Αγγλίας με την Πορτογαλία. Τη στιγμή που αρχιζε να παιζεται ο ύμνος της Πορτογαλίας, ο ήχος κόπηκε απο τους υπεύθυνους της pub, και επανήλθε μόνο όταν άρχισε να παίζεται ο ύμνος της Αγγλίας. αυτό το σχόλιο δεν έχει ως στόχο να νομιμοποιήσει την δική μας εγχώρια βλακεία, άλλα αντιθέτως στοχεύει να επιδείξει το κλίμα του ανόητου εθνικισμού που επικρατεί ανά τον κόσμο. ο πανυγυρισμός του καθένα από εμας για τον θρίμαβο της εθνικής του αυταπάτης σαφώς και πρέπει να είναι αναφαίρετο δικαίωμα. Σε μια κοινωνία όμως όπως η ελληνική, όπου η κοινωνική υποκρισία είναι κύριο χαρακτηριστικό της κοινωνικής δράσης και οι λέξεις ρατσισμός και ρατσιστής είναι φορτισμένες αρνητικά λόγω της ιστορικής τους αποτύπωσης, κανείς δεν θέλει να είναι ο κακός. έτσι λοιπόν θα ακούμε για πολύ καιρό ακόμα φράσεις του τύπου, "δεν είμαι ρατσιστής, απλά δεν χωνεύω τους Αλβανούς". παιχνίδι με τις λέξεις κοινώς. επιπλέον, μήπως θα έπρεπε να επανεξετάσουμε τη σχέση μας με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό, τον οποίο περιφέρουμε δεξιά αριστερά διακυρύσσοντας παντού ότι είμαστε οι νόμιμοι κληρονόμοι του καθώς και (τη γελοιότητα) ότι είμαστε και οι συνεχιστές του. Ας παραδεχτούμε πια, την πραγματική σύνθεση της ελληνικής κοινωνίας και των αντιλήψεών της και ας μην τρέφουμε αυταπάτες. έχουμε μετατρέψει τον αρχαίο πολιτισμο μας σε άλλοθι και σε πολιτιστικά ένσημα και έχουμε βγεί σε εθελουσια συνταξιοδότηση απο το κομμάτι του σύγχρονου πολιτισμού όπως αυτός αποτυπωνεταιστους φορείς του και στους κοινωνούς του.
ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι είναι απλώς ένα δείγμα αυτής της κατάστασης των κατά τα άλλα περήφανων ελλήνων.
Χαιρετισμούς
Mallon emeis na parhgorumaste thelume...ki exume ws protupo ton Suan sto Israhl...Giati kai Alvanos na valei goal se krisimo shmeio efhmero theo tha ton kanume, kai me thn 1h vlakeia,pali sta tartara tha ton riksume...Idiosugrasia? Ksenofovia? peite to opws thelete.Egw protimw na to onomasw ellhnikh pragmatikotha thn opoia sustuxws kai oi neoi apodexomaste...
Sorry gia ta greeklish..
Δημοσίευση σχολίου
<< Home