Tο σύγχρονο Μundaneum
Ώς τώρα ξέραμε να κάνουμε αναζήτηση πληροφοριών στον Παγκόσμιο Ιστό. Στο εξής, θα μπορούμε και να βλέπουμε τα αποτελέσματα προηγούμενων αναζητήσεών μας. Εντυπωσιακή εξέλιξη, σχεδόν εφιαλτική.Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ
posted by Μιχάλης Μητσός @ 12:37 μ.μ.
3 comments
3 Comments:
Θα διαβάσουμε στο μέλλον κάτι γιά το ελεύθερο λογισμικό (http://www.fsf.org/licensing/essays/free-sw.html);
Θα βοηθήσετε λίγο;
Η τελευταία πρόταση του άρθρου "Ένα μαύρο κουτί, χωρίς κανένα λογισμικό, αυτό θα είναι σε λίγα χρόνια ο υπολογιστής μας" αφήνει ασχολίαστο το ότι κάτι τέτοιο συνεπάγεται πλήρη έλεγχο του προσωπικόυ μας υπολογιστή από μιά απομακρυσμένη εταιρεία. Αλλά βέβαια γιά την συντριπτική πλειοψηφία των χρηστών αυτό είναι κάτι που συμβαίνει ήδη, αφου χρησιμοποιούν προγράμματα τα οποία τους παρέχονται σε μορφή "μάυρου κουτιού", δηλαδή χωρίς τον πηγαίο κώδικα.
Μία ατελής αναλογία είναι πως ο πηγαίος κώδικας είναι σαν μία (εξαιρετικά περίπλοκη και μακροσκελής) συνταγή φαγητού. Έτσι, όταν τρώμε ένα φαγητό γιά το οποίο δεν έχουμε τη συνταγή, είμαστε στο έλεος του μάγειρα. Αντίθετα, αν αντί για ένα πιάτο φαγητό ο μάγειρας μας δώσει τη συνταγή, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τα συστατικά και/ή να χρησιμοποιήσουμε τα δικά μας. Με μικρές τροποποιήσεις στη συνταγή μπορούμε να προσαρμόσουμε το πιάτο στα δικά μας ιδιαίτερα γούστα. Μπορούμε να μοιραστούμε τη συνταγή με φίλους μας και όλοι μαζί να πειραματιστούμε για να τη βελτιώσουμε. Δεν χρειάζεται να παρακαλέσουμε/πληρώσουμε το μάγειρα για το επόμενο πιάτο.
Αντιστρέφοντας την αναλογία, αν η δημιουργία/χρήση των συνταγών διέπονταν από τους νόμους που ισχύουν γιά το λογισμικό, κάθε πιάτο φαγητό θα προστατευόταν νομικά από την κατανάλωση(χρήση) και θα συνοδευόταν από μία άδεια χρήσης που (για κάποιο χρηματικό αντάλλαγμα) θα επέτρεπε σε ένα (1) άτομο να το καταναλώσει, ενώ θα του απαγόρευε να προσπαθήσει να το αναπαράγει ή να ανακαλύψει τη συνταγή (εδώ η αναλογία καταρέει - το να αναπαράγεις ένα πρόγραμμα είναι απλούστατο). Φυσικά οι συνταγές θα έμεναν κρυφές και αν ποτέ κάποια μαθευόταν κανείς δεν θα μπορούσε να τη χρησιμοποιήσει νόμιμα.
Πέρα απο τα πρακτικά ζητήματα (πώς μπορεί κανείς να είναι σίγουρος ότι ο υπολογιστής του δουλεύει για αυτόν;), η κατάσταση αυτή εγείρει σοβαρά ηθικά ερωτήματα. Τα πνευματικά δικαιώματα δεν είναι θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, αλλά μία νομική εφεύρεση που σκοπό έχει να ωφελήσει το κοινωνικό σύνολο (θεωρητικά). Η καταχρηστική μορφή που έχουν σήμερα εφαρμοζόμενα στο λογισμικό, μόνο το σύνολο δεν εξυπηρετεί (βλ. http://www.gnu.org/philosophy/misinterpreting-copyright.html).
Αυτά και περισσότερα ερωτήματα θέτει το Free Software Foundation, που προωθεί την ανάπτυξη ελεύθερου λογισμικού (ξανά: http://www.gnu.org/philosophy/free-sw.html). Είναι σημαντικό ότι ήδη έχουν γραφτεί προγράμματα που καλύπτουν τις ανάγκες των περισσότερων χρηστών και υπάρχουν χώρες (http://news.com.com/2102-7344_3-5644737.html?tag=st.util.print) ή πόλεις (http://news.zdnet.co.uk/software/applications/0,39020384,39171380,00.htm http://europa.eu.int/idabc/en/document/1637/470) που ενδιαφέρονται να βασίσουν τις ηλεκτρονικές υποδομές τους σε ελεύθερο λογισμικό (όπως π.χ. το λειτουργικό σύστημα GNU/Linux). Εξάλλου, το μεγαλύτερο μέρος του Διαδικτύου χρησιμοποιεί ελεύθερο λογισμικό γιά τις ιστοσελίδες του (Apache) - το site των Νέων χρησιμοποιεί την ελεύθερη γλώσσα PHP.
Φυσικά δεν είναι όλα ρόδινα, γιά αυτό θα άξιζε να ασχοληθείτε ο ίδιος με την αναζήτηση πληροφοριών. Ένας από τους άμεσους κινδύνους για το ελεύθερο λογισμικό (και για το λογισμικό γενικότερα) είναι η πρόθεση της Ευρωπαικής Επιτροπής να υιοθετήσει νομοθεσία ανάλογη με αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών για τις πατέντες λογισμικού(http://el.wikipedia.org/wiki/Software_patents), με εντελώς αυθαίρετο τρόπο (http://epatents.hellug.gr/pages/pr_2005-01-24), ενάντια στις θέσεις του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου.
Ελπίζω να βοήθησα λίγο :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home