Χωρίς «αλλά»

Έντονη είναι τις τελευταίες ημέρες η συζήτηση στο Facebook για το κατά πόσον η επίθεση εναντίον του Σίλβιο Μπερλουσκόνι ήταν απαράδεκτη, δικαιολογημένη ή αναπόφευκτη. Ο Αντριάνο Σόφρι, πρώην αρχηγός της οργάνωσης Διαρκής Πάλη που εκτίει ποινή κάθειρξης 22 ετών για υποκίνηση της δολοφονίας ενός αστυνομικού, σταχυολόγησε στη Ρεπούμπλικα μερικές απόψεις που δημοσιεύτηκαν στη δική του ιστοσελίδα.

Σόφρι: «Αρκετοί σχολίασαν την επίθεση λέγοντας: “Είμαστε εναντίον της βίας, αλλά...”. Όχι. Το μόνο σοβαρό σχόλιο είναι: “Είμαστε εναντίον της βίας”. Χωρίς αλλά».

Μίρνα: «Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι τώρα δημιουργήσαμε έναν μάρτυρα».

Κατερίνα: «Για σας υπάρχει μόνο η σωματική βία. Και η ψυχολογική βία, και η πολιτική, και η βία των μέσων ενημέρωσης που υφιστάμεθα καθημερινά από τον Μπερλουσκόνι και Σία; Εγώ λοιπόν λέω στον δράστη: “Μπράβο, είμαι μαζί σου!”».

Σόφρι: «Χωρίς τη διαφορά ανάμεσα στις λέξεις και τις πράξεις δεν θα υπήρχε το Χάμπεας Κόρπους. Χωρίς το Χάμπεας Κόρπους δεν θα υπήρχε ούτε πολιτισμός ούτε συμβίωση».

Αλεσάντρα: «Την είδηση για την επίθεση την έμαθα από τον οκτάχρονο γιο μου. Το σχόλιό του, επί λέξει, ήταν το εξής: “Δεν συμπαθώ τον Μπερλουσκόνι, αλλά αυτός δεν είναι λόγος να τον κτυπούν”».

Τζιοβάνι: «Η επίθεση μου φαίνεται στημένη, δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά τη χρονική στιγμή στην οποία έγινε».

Σόφρι: «Θέλω να πω σ΄ εκείνους που τους αρέσουν οι θεωρίες συνωμοσίας ότι αν κάποιος μου επιτεθεί, δεν θα διστάσω να φωτογραφηθώ αιμόφυρτος». Νίνα: «Έχετε δίκιο, αλλά ήταν καιρός να διώξει κάποιος το χαμόγελο από το πρόσωπό του!» Διάφοροι: «Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες».

Αλμπέρτο: «Και η θύελλα έρχεται! Μερικοί θεωρούν σημαντικότερη τη χειρονομία ενός διαταραγμένου από τις προσβολές που εκτοξεύει ο πρωθυπουργός εναντίον όποιου τολμά να τον αμφισβητήσει. Οδεύουμε προς τη σύγκρουση και ο κύριος υπεύθυνος είναι ο Μπερλουσκόνι».

Σερένα: «Τόση φασαρία για λίγο αίμα στο πρόσωπο ενός μοχθηρού ανθρώπου... Τι να πούμε τότε για τα ποτάμια αίματος εναντίον των διαδηλωτών στη Γένοβα;».

Σόφρι: «Το να χαίρεσαι για το ματωμένο πρόσωπο οποιουδήποτε ανθρώπου είναι ηθική αδυναμία. Το να καταδικάζεις μια βίαιη πράξη για τα πολιτικά της αποτελέσματα- “θα βγει κερδισμένος ο Μπερλουσκόνι” κ.λπ. - και όχι για τον βίαιο χαρακτήρα της είναι ανόητο. Το να γρονθοκοπείς ένα ομοίωμα και να σπας τα δόντια ενός άντρα είναι καταστροφικό».

Ντανιέλε: «Και οι Παρτιζάνοι; Έσφαλαν λοιπόν και οι παππούδες μας;». Λούτσιο: «Ο δράστης είναι ένας διαταραγμένος. Αισθάνομαι οίκτο γι΄ αυτόν. Το να ταυτιζόμαστε με την πράξη του και να τον συγκρίνουμε με τους Παρτιζάνους είναι θλιβερό. Και σίγουρα δεν κάνει καλό στους Παρτιζάνους».